Vijay Prasthan

Author(s): Narottamdas Amulakhbhai Kapasi
Publisher: Khimchand Ujamsi Shah

Page 234

૨૨૦
શુદ્ધ હમારા રુપ હે, શાલિત સિદ્ધ સમાન; કેવલ લક્ષ્મી કે ધણી, ગુણ અનંત નિધાન. ૩૦૨ એણી પરે એહ સરુપા, અનુભવ કા મહુવાર; અખ કિવિધ મુજ ભય નહીં, એ જાણા નિરધાર. ૩૦૩.
અબ આગે નિજ નારીકુ, સમજાવે શુભ રીત; મમતા ન કરે। એહુકી, ન કરો પુદ્ગલ પ્રીત. ૩૦૪
થિતિ પૂરણ ભઇ એહુકી, અમ રહેણુકા નાંહી; તેા કયું માઠુ ધરા ઘણેા, દુઃખ કરણા દિલ માંહી ૩૦૫
મેરા તેરા સબંધ જે, એતા દિનકા હાય;
નાશ. ૩૦૮
વધઘટ કે। ન કરી શકે, એણીવિધ જાણેા સેાય. ૩૦૬ એહ શરીર અસાર છે, વિષ્ણુસતાં નહી. વાર; થિતિ અલ સવિ પૂરણ હુઆ, ખીણમે હેાયગી છાર. ૩૦૭ તી કારણ તુમકુ કહુ, મ ધરા ધૃણુકી આશ; ગરજ સરે નહીં તાહરી, ઇનકા હાયે અખ એમ જાણી મમતા તજી, ધરમ કરો ધરી પ્રીત; જેમ આતમ સુખ સંપજે, એ ઉત્તમ કી રીત. ૩૦૯ કાળ જગતમે સહુ શીરે, ગાફેલ રહેણાં નાંહી; કખહીક તુજકુ પણ ગ્રહે, સંશય ઋણમે નાંહી. ૩૧૦ તું મુજ પ્યારી નારી છે, એ સવી મેહ વિલાસ; ભાગ વિટંખના જાણીએ, આતમગુણુકા નાશ. ૩૧૧ સ્ત્રી ભરથાર સોંગ જે, ભવ નાટક એહુ જાણુ; ચેતન તુજ મુજ સારીખેા, કમ વિચિત્ર વખાણુ. ૩૧૨ એમ વિચારી ચિત્તમેં ધરી, મમતા કૈા દૂર; નિજ સ્વારથ સાધન ભણી, ધરમ કરો. થઈ શૂર. ૩૧૩