________________
વિશેષાર્થ –રણમાં તુષાથી પીડાતે આમા તૃષા છિપાવવા આખુંચે રણ ફરી વળે છે પરંતુ તેની તષા. છિપતી નથી. તેમ વિષયતૃષાથી પીડાતે આત્મા ભવાટવીમાં. ભટક્યા જ કરે છે પરંતુ તૃપ્તિ કદિ નથી અનુભવતે.
કાદવયુકત સરોવરમાં ખેંચી ગયેલે આત્મા જે નિતા અનુભવે છે તેવી દીનતા નારી પી કાદવયુકત સાવરમાં. રકત રહેનાર આત્મા અનુભવે છે. '
વિષયપિપાસાથી દુખ પ્રાપ્ત થાય છે, આત્મશક્તિ. ઓસરી જાય છે અને દીનતા અનુભવાય છે. गुणकारिआई धणि, विहरज्जुनिय तिआई तुह जीव । निअयाई इंदिआई, वल्लिनिअत्ता तुरंगुब्व ॥ ९४ ॥
ગાથા – આત્મન ! લગામથી નિયંત્રિત અશ્વની જેમ સંતેષરજજુથી નિયંત્રિત થયેલી તારી ઈદ્રિ તને ખૂબ જ ગુણકારી બનશે.
આ વિશેષાર્થ –વિધ વિષને અમૃત બનાવે છે. ખેડૂત શૂળને સોય બનાવે છે. તેમ ઉત્તમ આત્મા, કુમાગે ઘસડાતી. ઇદ્રિને, સન્માર્ગમાં ઉપયોગી બનાવે છે.
સ્ત્રી સોંદર્યમાં લંપટ બનતી ચક્ષુઓને ત્યાંથી ખેંચીને જનમુખ તરફ પ્રેમપૂર્વક જી શકાય છે. સમવસરણના સુંદર દશ્ય નિહાળી, બાર૫ર્ષદાના દર્શન કરી, અષ્ટ પ્રાતિહાર્ય અને ચેત્રીશ અતિશયને નિરખી, આત્મા જે આહલાદ. અનુભવે છે તે પરમપદની પ્રાપ્તિમાં પરમ સહાયક છે.
