________________
૧૨૬
जीवा वाहिविलुत्तो, सफरो इव निजले तडफडइ । सयला विजणा पिच्छइ, को सक्का वेअणाविगमे ॥२०॥
ગાથાર્થ :-જળ વિના તરફડતાં માછલાની જેમ, વ્યાધિથી ત્રાસી ગયેલે જીવ તરફડે છે. સૌ એને જુએ છે પરંતુ એની વેદના ટાળવા કેણ સમર્થ છે? मा जाणसि जीव तुम, पुत्तकलत्ताइ मज्झ सुहहेऊ । निउणं बंधणमेय, संसारे संसरंताणं ॥ २१ ॥
ગાથાર્થ આત્મન ! “પુત્ર, પતિન, વિગેરે મારા સુખના હેતુ છે.” એમ તું જાણતો નહિ. ઊલટું સંસારમાં જમણ કરનારને તે અતિશય બંધન રૂપ છે. जणणी जायइ जाया, जाया माया पियाय पुत्तोय । सअणवत्था संसारे, कम्मवसा सव्वजीवाणं ॥ २२ ॥
ગાથાર્થ –માતા પત્નિ રૂપે બને છે, પત્નિ માતા રૂપે બને છે, પિતા પુત્ર રૂપે બને છે અને પુત્ર પિતા રૂપે બને છે. સંસારમાં કર્માધીનતાને કારણે સર્વ જીવોની સ્થિતિ અનેક પ્રકારની હોય છે. न सा जाई न सा जाणी, न त ठाणं न त कुल। न जाया न मूआ जत्थ, सव्वे जीवा अणंतसे ॥ २३ ॥
ગાથાર્થ નથી એવી કઈ જાતિ, નથી એવી કઈ નિ, નથી એવું કોઈ સ્થાન અને નથી એવું કઈ કુલ
