________________
૧૩૬
તું દેવ બન્યા છે અને નારક બન્યું છે; કડે અને પતંગ થયે છે, અને મનુષ્ય પણ થયેલ છે. તે જ તું સેહામણે અને કુરૂપ બન્યા છે; સુખી બન્યું છે અને દુ:ખી બન્યા છે. - તું રાજા અને ભિખારી બને છે. તે જ તું ચંડાળ
અને વેદપાઠી, સ્વામિ અને દાસ, પૂજ્ય અને દુર્જન, નિર્ધન અને ધનવાન થયે છે.
એમાં કેઈ નિયમ નથી. સ્વકૃત કર્મની રચના પ્રમાણે ચેષ્ટા કરતે જીવ નટની જેમ ભિન્ન ભિન્ન રૂપ અને વેષ ધારણ કરીને પરાવર્તન પામે છે. नरएसु वेअणाओ, अणावमाओ असायबहुलाओ। रे जीव तएपत्ता, अणंतखुत्तो बहुविहाओ॥ ६१ ॥ देवत्ते मणुअत्ते, पराभिओगत्तणं उवगएणं । भीसणदुह बहुविह, अणंतखुत्तो समणुभू॥६२॥ तिरियगई अणुपत्तो, भीममहावेअणा अणेगविहा । जम्मणमरणरहहे, अणंतखुत्तो परिभमिओ॥ ६३॥
ગાથાર્થ –રે જીવ ! દુઃખથી ભરપૂર અને ઉપમારહિત બહુવિધ વેદનાઓ નારકીમાં અનંતીવાર તે પ્રાપ્ત કરી છે.
દેવભવમાં અને માનવભવમાં, પરાધીનતાને પામીને, અનેક પ્રકારનું ભીષણ દુઃખ અનુભવ્યું છે.
