________________
निंदपसंसासु समा, समा अ माणावमाणकारीसु। समसयणपरयणमणा, सामाइयसंगओ जीवा ॥ २५ ॥ सामाइयं तु काउं, गिहिकज्जं जो विचितए सड्ढो। अवसट्टोवगओ, निरत्थयं तस्स सामाइयं ॥ २६ ॥
ગાથાર્થ –નિંદા અને સ્તુતિમાં જે સમભાવી છે માન અને અપમાન કરનાર ઉપર જે સમાનતા રાખે છે અને સ્વજન તથા પરજન જેને મન સરખા છે તે આત્મા सीमाविमा स्थित छे.
પરંતુ સામાયિક કરીને જે શ્રાવક ગૃહકાર્યનું ચિંત્વન કરે છે. તે આત્ત અને રૌદ્રધ્યાનને આધીન થાય છે અને તેનું સામાયિક નિરર્થક જાય છે. पडिरूवाइ चउद्दस, खतीमाई य दसविही धम्मो । बारस य भावणाओ, सूरिगुणा हुति छत्तीस ॥ २७ ॥ - गाथाथ :-"प्रति३५” विगैरे यौह, "क्षमा" माह દશ પ્રકારને ધર્મ અને બાર ભાવનાઓ, તે છત્રીસ આચાર્યને ગુણે છે. छव्वय छकायरक्खा, पंचिंदिय लोहनिग्गहा खंती। भावविसुद्धि पडिलेहणाइकरणे विसुद्धी य ॥ २८॥ संजमजोए जुत्तो, अकुसलमणवयणकायसराहो । सीयाइपीडसहणं, मरणं उवसग्गसहणं च ॥ २९॥
