________________
-
૧૭૬
ગાથાર્થ :– દ્રવ્યતીર્થ –દાહની શાંતિ, તૃષ્ણા વિશેરેને છે અને મળને ત્યાગ, એ ત્રણે અર્થો વડે તે નિયુક્ત છે તેથી તે દ્રવ્ય તીર્થ છે. काहं मिउ निग्गहिए, दाहस्स उवसमणं हवइ तित्थं । लाहं मिउ निग्गहिए, तण्हाए छेयणं होई ॥ ११५ ॥ अहविहं कम्मरय, बहुएहिं, भवेहिं संचियं जम्हा । तवसंजमेण धोवइ, तम्हा तंभावओ तित्थं ॥ ११६॥
ગાથાર્થ –ભાવતીર્થ – ક્રોધના નિગ્રહથી દાહની શાંતિ થાય છે, તેમના નિગ્રહથી તૃષ્ણાને છેદ થાય છે અને બહુ ભવેથી સંચિત કરેલી અષ્ટકર્મરૂપી રજ તપ અને સંયમથી દેવાય છે, તેથી તે ભાવતીર્થ છે. दसणनाणचरित्तेसु निउत्तं जिणवरेहिं सव्वेहि। एएण होइ तित्थं, एसो अन्नो वि पज्जाओ ॥११७॥
ગાથાર્થ –સર્વ જિનેશ્વરોએ દર્શન, જ્ઞાન અને ચારિત્રમાં તીર્થની નિજના કરી છે, તેથી તે મુજબ તીર્થને અન્ય પર્યાય પણ થાય છે. सव्वा वि पुवकयाणं, कम्माणं पावए फलविवाय । अवराहेसु गुणेसु अ, निमित्तमित्तं परो होइ ॥ ११८ ॥
ગાથાર્થ –પૂર્વકૃત કર્મના ફળવિપાકને સર્વે પામે છે. અપરાધ અને ઉપકારમાં અન્ય તે નિમિત્ત માત્ર છે. धरिज्जह इत्तो जलनिही, विकल्लोलभिन्नकुलसेलो । न हु अन्नजम्मनिम्मिय, सुहासुहा कम्मपरिणामा ॥११९॥
