________________
૧૩૭
અનેક પ્રકારની મહાભયંકર વેદનાયુક્ત તિર્યંચગતિને પામીને ત્યાં જન્મ મરણ રૂપ રંટમાં અનંતી વાર પરિભ્રમણ તેં કર્યું છે. जावंति केवि दुक्खा, सारीरा माणसा व संसारे । पत्तो अणंतखुत्तो, जीवा संसारकंतारे ॥६४॥
ગાથાથ–સંસારમાં જેટલાં શારીરિક અને માનસિક દુખે છે તે સર્વ જીવે ભવાટવીમાં અનંતીવાર પ્રાપ્ત કર્યા છે. तण्हा अणंतखत्तो, संसारे तारिसी तुमं आसी। जं पसमे सव्वादहीणमुदयं न तीरिजा ।। ६५ ।।
ગાથાર્થ –સંસારમાં અનંતવાર તને એવી તૃષા થઈ હતી કે જેને શમાવવાને સકલ સાગરનું પાણી અસમર્થ થાય. आसी अणंतखुत्तो, संसारे ते छुहावि तारिसिया । जं पसमे सव्वा, पुग्गलकाओवि न तीरिजा ॥६६॥
ગાથાથ-સંસારમાં અનંતીવાર તારી ભૂખ પણ એવા પ્રકારની હતી કે જે શમાવવાને સર્વ પદ્દગળે અસમર્થ થાય. काऊण मणेगाई, जम्मणमरण परिअट्टणसयाई। दुक्खेण माणुसतं, जइ लहइ जहिच्छियं जीवो ॥ ६७ ॥ तं तह दुल्लहलंभ, विज्जुलयाचंचलं च मणुअत्तं । धम्ममि जो विसीयइ, सो काउरिसो न सप्पुरिसो ॥ ६८॥
