________________
૧૨૪
विहति सुआ विहडंति, बंधवा वल्लहा य बिहडंति । इक्का कहवि न विहडइ, धम्मो रे जीव जिणभणिओ ॥१२॥
ગાથાર્થ -પુત્ર છૂટા પડે છે, બંધુઓ છૂટા પડે છે અને વલસા પણ વેગળી થાય છે. જે આત્મન ! એક જિનકથિત ધર્મ કદિ પણ વેગળ નથી થતું. अडकम्मपासबद्धो, जीवो संसारचारए ठाइ। अडकम्मपासमुक्का आया सिवमंदिरे ठाइ ।। १३ ॥
ગાથાર્થ –અષ્ટ કર્મ રૂપી પાશથી બંધાયેલે આત્મા સંસાર રૂપી કારાગૃહમાં વસે છે, અષ્ટ કર્મના પાશથી મુક્ત આત્મા શિવમંદિરમાં વસે છે. विहवो सज्जणसंगो, विसयसुहाई विलासललिआई। नलिणीदलग्गघोलिर, जललव परिचंचल सव्वं ॥१४॥
ગાથાથ -ધન, સ્વજન સંબંધ અને વિલાસભર્યા સુંદર વિષયસુખે, તે સર્વ કમલપત્રના અગ્રભાગ ઉપર ઘૂમરાતા જલબિંદુની જેમ અતિશય ચંચળ છે. तं कत्थ बलं तं कत्थ, जुन्धणं अंगचं गिमा कत्थ । सवमणिच्चं पिच्छह, दिनलु कयतेण ॥१५॥
ગાથાથે -તે બળ કયાં? તે યૌવન ક્યાં? તે દેહસૌષ્ઠવ કયાં? નિરખેલું તે બધું યમદેવથી નષ્ટ થયું. જુઓ, બધુંયે અનિત્ય છે.
