________________
શ્રી
વૈરાગ્ય શતક
संसार मि असारे, नत्थि सुहं वाहिवेअणापउरे | जाणतो इह जीवो, न कुणइ जिणदेसियं धम्मं १०
ગાથા :-વ્યાધિ અને વેદનાથી ભરેલા આ અસાર સંસારમાં સુખ નથી તેમ જાણુતાં છતાં આ જીવ જિનકથિત ધર્મને સેવતા નથી.
अज्जं कल्लं परं परारिं, पुरिसा चिंतंति अत्थसंपतिं । अंजलिगयं व तोयं, गलंत माउं न पिच्छंति ॥ २ ॥
ગાથાથ :-અર્થની પ્રાપ્તિ આજે થશે, કાલે થશે, પાર થશે અને પરાર થશે એમ પુરુષા ચિંતવે છે પરંતુ અંજલિમાંના નિગ ળતા પાણીની જેમ રાજ અલ્પ થતાં આયુષ્ય તરફ તેઓ જોતાં નથી.
जं कल्ले कायव्वं, तं अज्जं चिय करेह तुरमाणा । -बहुविग्घो हु मुहुत्तो, मा अवरहं पडिक्वेह || ३ ॥
}
ગાથા :-જે કાલે કતન્ય છે તે આજે વરાથી કરા. એક મુહૂત્ત પણ અનેક વિઘ્ન વાળુ છે; પાછલા પહેરની રાહુ ન જુએ.
