________________
हा विसमा हा विसमा, विसया जीवाण जेहि पडिबद्धा। हिंडति भवसमुद्दे, अणंत दुक्खाईपावंता ॥ ८४ ॥
ગાથાર્થ –જીના હા! અત્યંત વિષમ વિષયસંગે કેવા! કે જેથી જકડાયેલા છે અનંત દુખને પ્રાપ્ત કરતાં કરતાં ભવસમુદ્રમાં ભટકે છે. ' વિશેષાર્થ –અલપકાલીન સુપભોગના પરિણામે અનંતકાળ સુધી આત્માનું ભ્રમણ ચાલુ રહે છે. વિષયસેવન એટલે અનંત દુઃખ પ્રાપ્ત કરવાનો પ્રયાસ.
વિષે દુઃખમાં પરિણમે છે એ સૌના અનુભવને વિષય છે. પરંતુ માનવીની દષ્ટિ ક્ષણિક જણાતા સુખ તરફ છે, તેથી ઉપજતા દુખ તરફ નહિ. બિલીની દષ્ટિ દૂધ તરફ હેય; ડાંગ તરફ નહિ. અણસમજુ બિલ્લીની દૂધની અભિલાષા ક્ષમ્ય છે, પરંતુ બુદ્ધિશાળી માનવીને વિષય તલસાટ ક્ષમ્ય નથી. मायींदजालचवला, विसया जीवाण विज्जुतेअसमा । खण दिडा, खण नट्ठा, ता तेसि को हु पडिबंधो ॥८५॥
ગાથાર્થ – માયાવી ઇંદ્રજાળ જેવા ચપળ અને ક્ષણમાં દૃષ્ટિગોચર થઈ ક્ષણમાં નષ્ટ થતા વીજળીના ચમકાર જેવા વિષયે જેને છે. માટે તે ઉપર, અરે ! પ્રીતિ કેવી?
વિશેષાર્થ –વીજળી ચમકીને ચાલી જાય છે. વૈકિયા પુદ્ગલેથી રચેલી દૈવીમાયા થડા સમયમાં અદશ્ય થાય
