________________
विसयविसट्टा जीवा, उम्भड रूवाइएसु विविहेसु । भवसयसहस्सदुलहं, न मुणंति गयंपि निअजम्मं ॥६२॥
ગાથાર્થ –લા ભવે દુર્લભ એવો નિજ જન્મ ઉદ્ભટ રૂપ રસ વગેરે વિવિધ વસ્તુઓમાં ચાલી જાય છે. તે પણ વિષયવિષથી પીડિત આત્માએ નથી જ જાણતા. ' વિશેષાર્થ –પૂર્વકૃત સત્કર્મને પરિણામે કઈક જ વાર અણમેલ માનવ જન્મ ઉપલબ્ધ થાય, કીંમતી માનવ જીવનને સદુપયોગ કરવાની ખૂબ આવશ્યકતા છે. અનંત સુખ આણ આપનાર માનવજીવન જે વેડફાઈ જાય તે અપાર દુઃખની ગર્તામાં અનંતકાળ સુધી આત્માએ સબડવાનું રહે.
કમનસીબે ઉત્તમ સાધન સામગ્રીને માનવી દૂર હડસેલે છે. એને ગમે છે આત્મતત્વથી પર એવું અચેતન પુદ્ગલ. એની આંખે ભટકે છે સૌંદર્યની ધમાં. એની સ્પર્શના માંગે છે સુંવાળે સહચાર. એના શ્રોત્ર મુગ્ધ બને છે સંગીતના સુમધુર સ્વરે. એની રસના લુબ્ધ બને છે વિવિધ વાનીએામાં. એની નાસિકાને ગમે છે મઝેની સુવાસ. એને આકર્ષે છે કાંતા અને કંચન.
પરિણામે લાખે ભવ ભટકતા ભાગ્યે જ મળે તે માનવભવ અસ્થિર વસ્તુઓમાં વેડફાઈ જાય છે. સાચે જ વિષય રૂપી ઝેરની માનવને અસર થઈ છે. હડકાયા કૂતરાનું ઝેર
