________________
es.
છે જાણે કે તૃણના અગ્રભાગ ઉપર રહેલું જલબિંદુજોતજોતામાં સંકેલાઈ જતાં જીવનમાં વિશ્વાસ શાને?
દેહ ટકે ત્યાં સુધી જીવન ટકે. માટીનો દેહ પુષ્ટ બને કે સૂકાઈ જાય, તેમાં લેહી વધે કે વાયુ વધે, તે સુડેળ બને કે કરચલીઓ યુક્ત બને, અંતે એને નાશ છે. એ દેહ પ્રત્યે પ્રેમ શાને?
પ્રારબ્ધ-સજ્ય સુખ દુખ પ્રાણને પ્રાપ્ત થાય છે. નથી સુખ શાશ્વત કે નથી દુઃખ સંગમાં પરિવર્તન થયા જ કરે છે. મહાપ્રયને મેળવેલ લક્ષમી થોડો સમય રહીને ચાલી જાય છે. ભક્તાથી કંટાળવાને લક્ષમીને
સ્વભાવ છે. તે કંટાળે ત્યારે તેને ચાલી જતી કિનાર કેઈ નહિ. ચપળ લક્ષ્મીને કણ સુજ્ઞ પકડી રાખે?
આત્માના અનંત આનંદની સરખામણીમાં પાર્થિવ સુખ તુચ્છ જણાય. જે સુખના ભોગવટા પછી અનંત દુઃખની પરંપરા ચાલે તેને સમજુ માનવી ન અભિલશે.
ભંગુર દેહ, ક્ષણિક છવિત, ચપલ લક્ષ્મી તથા દુખદાયી અને તુચ્છ વિષયે આત્માની અવનતિ ન આણે તેની સાવચેતી સૌએ રાખવી ઘટે. नागो जहा पंकज लावसन्नो, दटुं थलं नामिसमेइ तीरं। एवं जिआ कामगुणेसु गिद्धा, सुधम्ममग्गे न रया हवंति ॥५९॥
ગાથાર્થ –કાદવ યુક્ત જળમાં ખેંચાઈ ગયેલે હસ્તિ સ્થળને જેવા છતાં કિનારે આવી શક્તિ નથી
