________________
તેને ફેંકી દે છે. દેવી તેને પકડી લે છે તેની માને અવગણવા માટે, તેનાથી નાસી જવા માટે અને તેના વહાલભર્યા વચનને અનાદર કરવા માટે અંગાર ઝરતી વાણી દેવી ત્યાં વરસાવે છે અને અસિધારથી જિનપાલિતના ટુકડા કરે છે. - જિનશક્ષિત અનુકુળ ઉપસર્ગમાં ટકી રહે છે અને યક્ષની સહાયથી ઉગરી જાય છે.
વિષયવિમુખતાથી જિનરક્ષિતની જેમ ઊગરી શકાય છે. વિષય સેવાથી જિનપાલિતની જેમ સત્યાનાશ વળી જાય છે. जं अइतिकखं दुखं, जं च सुह उत्तमं तिलायंमि । तं जाणसु विसयाणं वुड्डिकखयहेउजं सव्वं ॥ ३१ ॥
ગાથાર્થી--સલ જગતમાં જે અતિ તીક્ષણ દુખ અને જે અત્યુત્તમ સુખ છે, તે બધું જ વિષયની વૃદ્ધિ તથા ક્ષયનું પરિણામ છે તેમ જાણવા
વિશેષાથી–ચિત્તના ભાવે તથા દેહની ક્રિયાઓ બંધ અને મિક્ષમાં મુખ્ય કારણ છે. જેમ જેમ વિષયવૃત્તિ વધુ તેમ તેમ કર્મબંધની તીવ્રતા. જેમ જેમ તે અલ્પ તેમ તેમ કર્મબંધ અલ્પ. તીવ્ર કર્મબંધ ઉદય સમયે તીવ્ર વિપાકને અનુભવ કરાવે. કર્મને રદય એટલે તીવ્ર હેય છે કે આત્મા તે સમયે અપાર વેદના અનુભવે.
- વિષયવૃત્તિના અભાવમાં કર્મને અભાવ હેય. આત્મસુખને અનુભવ કરવામાં અંતરાય રૂપ કઈ કમ ન હોય.
