________________
K
खेलंमि पडिअ मप्पं, जह न तरह मच्छिआवि मोएउ | तह विसयखेलपडिअं, न तरह अप्पंपि कामंधी ॥ ४६ ॥
ગાથા:—શ્લેષ્મમાં પડેલી પેાતાની જાતને, જેમ માખી પણુ મુક્ત કરી શકતી નથી તેમ વિષય શ્ર્લેષ્મમાં પડેલા કામાંધ આત્મા પેાતાની જાતને પણ તેમાંથી મુક્ત કરી શકતા નથી.
-
વિશેષાથ : શ્લેષ્મની ચીકાશ માખીને એટલી લપેટી નાંખે છે કે તેથી તે છૂટી શકતી નથી. વિષય શ્લેષ્મમાં લપટાયેલ માનવીની પણ એવી જ દશા છે.
વાસનાના ભમાવ્યે માનવી અધ બન્યા છે. શ્લેષ્મથી પણ વધુ ગંદકી અને ચીકાશયુક્ત વિષયેામાં લપટાવા જતાં તેથી છૂટવાની ઇચ્છા પણ માણુસને થતી નથી. કાઈ યાળુ સજ્જન છેડાવવા મથે તે તેને તે તિરસ્કારી કાઢે છે. કામાંધ માનવીને વિષયે વહાલા લાગે છે. છેડવાની તા વાત જ કર્યાં?
અશ્વત્વ ખસી જાય અને વિષયેાથી છૂટવાની અભિલાષા જાગે તેા પણ છૂટવું સહેલું' નથી. સ્નેહત તુનુ પ્રામણ્ય પુષ્કળ છે. તે સહેલાઈથી ન તૂટે. દિલને કઠોર ખનાવાય અને સ્વપરનું ભેદજ્ઞાન નસેનસમાં ઉતારાય તા જ તે ત્રુટે જેમણે તે ત્રાડયા, તેએ પશુ ગબડયા અને ફ્રી વિષયશ્લેષ્મમાં લપેટાયા. પત’ઞ દ્વીપકમાં ઝંપલાય તેમ તે વાસ
