________________
૫૩
અનેકને રઝળતા કરી મૂકે છે, અનેકને વિશ્વાસઘાત કરી શકે છે એવું તે જ્ઞાનીઓએ જોયું અને જગત સમક્ષ તે રજૂ કર્યું.
સ્પષ્ટ નિદર્શન માટે બંનેએ તે મહાત્માઓને ઉપકાર માનવો ઘટે. अमुणिअमणपरिकम्मो, सम्मं को नाम नासिउ तरह । वम्महसरपसरोहे, दिटिठच्छोहे मयच्छीणं ॥ ३८ ॥ परिहरसु तओ तासिं, दिटिंठ दिदिठविसस्सव्व अहिस्स । जं रमणीनयणबाणा, चरित्तपाणे विणासंति ॥ ३९ ॥
ગાથાર્થ –ચિત્તનું સંસ્કરણ જાણ્યા વિના, મૃગાક્ષીઓના કટાક્ષે રૂપી કામબાણના વિસ્તૃત સમૂહથી સારી પેઠે નાસવાને કેણુ સમર્થ છે?
તેથી દષ્ટિવિષસર્ષની દૃષ્ટિની જેમ તેની દષ્ટિમાં ન આવ. કારણ કે રમણીના નયણબાણે ચારિત્રમાણેને વિનાશ કરે છે.
વિશેષાર્થ – ઘાતકી શિકારીએથી જાતનું રક્ષણ કરવા મૃગને કુદરતે ચકેર ચક્ષુ બક્ષી છે. નારી નયન મૃગચક્ષુ જેવા ચપળ છે. પરંતુ બંનેની ચપળતાને ઉપગ ભિન્ન રીતે થાય છે. એકની નયનચપળતા શિકારીને નયનથી પિતાને બચાવે છે, જ્યારે બીજાની નયનચપળતા સ્વપરને મારે છે. સ્ત્રીના ચક્ષુમાંથી બાણે છૂટે છે. જેની સામે ફેંકાય તેને તે વીધી નાંખે છે. શિકારીનું શર ઘણું વાર
