________________
૩૫
ઇચ્છા માત્રથી – તૃપ્તિતા દૂર રહી – થવા દુર્ગતિમાં
H
જાય છે.
વિશેષા : વીરના દેહમાં પણ ભેાંકાયેલું શર મ ખટકે છે. તે ખેં'ચી કાઢવામાં ન આવે ત્યાં સુધી ચેન ન પડે, બીજું કશું સૂઝે નહિ, ચિત્ત તેમાં જ પરાવાયેલું રહે. એક કાંટા માત્ર વાગે છે ત્યારે પશુ મન તેમાંથી ખસતું નથી તે ખાણ જેને ભેાંકાયુ' હાય તેની અવદશા કેટલી હૈાય ?
વિષચેચ્છા શલ્ય જેવી જ છે. તે માણસને સતાવે છે ત્યારે માણસ મૂઢ બની જાય છે. આસપાસના વાતાવરણને પણ અનેકવાર ભૂલી જાય છે. ચિત્ત વાસનામાં જ ચાંટેલુ રહે છે. એની સ્થિતિ એટલી વિચિત્ર હાય છે કે જોનારને કયારેક હસવુ` આવે. વિષયની વૈદ્યના અને વિટંખણા અનુભવતા આત્માને નિહાળીને કરુણા ઉદ્દભવે.
દેડુમાંથી શલ્ય દૂર ન થાય તે। આત્મામાંથી વિષચેચ્છા દૂર ન થાય તે। તે શલ્યને દૂર કર્યે જ છૂટકો.
દેહના વિલય થાય. આત્માના હ્રાસ થાય.
શરીરમાંથી શલ્ય કાઢવાને જેમ અનેકવાર શસ્ર ક્રિયાના આકરાં ઉપાય અજમાવવા પડે છે તેમ દિલમાંથી વાસના શલ્યને દૂર કરવા શસ્ત્રક્રિયા કરતાં પણ કઠિન પ્રાગૈાની અજમાયશ કરવી પડે. સુખદ સચાગાને તિલાંજલિ આપવી
