________________
૧૬
ખાદ્ય સુખની અભિલાષા એ જ પાપ છે. એ સુભે આત્માને દુર્ગતિએ ઘસડી જાય છે. રે આત્મન્ ! ભયંકર ભાગેાથી હવે તેા વિરમ.
पत्ता य कामभोगा, सुरेस असुरेसु तहय मणुएसु । नय तुज्झ जीव तित्ती, जलणस्स व कठ्ठनियरेण ॥ १३ ॥
:—ઈચ્છિત ભાગા સુરલેાકમાં, અસુર
ગાથા લાકમાં, તેમજ મનુષ્યલેાકમાં પ્રાપ્ત થયાં, છતાંય કાષ્ઠના સમૂહથી અગ્નિ તૃપ્તિ ન પામે તેમ હૈ જીવ ! તને તૃપ્તિ ન થઈ!
વિશેષાથ : અનાદિ કાલથી ભટકતા આત્માને અનેકવાર કામભેાગેાની પ્રાપ્તિ થઈ છે. દિવ્ય સુખનો આસ્વાદ દેવલેાકમાં આત્મા કરી ચૂકયા. એ સુખની સર ખામણીમાં તુચ્છ લેખાય તેવા માનવી અને તિયચપ્રા ચેાગ્ય ભાગસુખામાં આત્મા રકત ખન્ચા. વિષયસુખની અનેક વાર પ્રાપ્તિ થવા છતાં હંજુ આત્મા અતૃપ્ત રહે છે, તે કેવુ' કમનસીબ છે!
જળતી જ્વાળામાં કાષ્ઠ નાંખવાથી જવાળા વધુ પ્રવલિત અને. કાષ્ઠન ખાતુ જાય અને વરુણદેવ તૃપ્ત થવાને બદલે વધુ અને વધુ વિકરાળ બનતાં જાય. આત્મદેવ પણ ભાગેાથી તૃપ્ત થવાને બદલે તેની પ્રાપ્તિથી વધુ અને વધુ ઉશ્કેરાટ અનુભવે છે.
ઉશ્કેરાટમાં સુખ ન હેાઈ શકે. સુખ સાષમાં છે.
