________________
૩૦
બનાવે છે. સુખ છે અભિલાષાના અભાવમાં. ચિત્તની અનેરી પ્રસન્નતા નિરીહ આત્મા જ અનુભવી શકે. સંયેગોમાં સુખ નથી તેમ સમજનાર આત્મા નિરીહ બની શકે. સંગેના ત્યાગથી, સંબંધના ત્યાગથી, ઇંદ્રિય દમનથી અને સંયમથી આત્મા તૃપ્તિ અનુભવશે. પછી એને નેહની જવાળા નહિ બાળે, વાસનાની આગ નહિ દઝાડે ભૌતિક સુખ નહિ આકર્ષે. भुत्तण वि भोगसुह, सुरनरखयरेसु पुण पमाएणं। . पिज्जइ नरएसु भेरव, कलकलतउतंबपाणाई ॥२२॥
ગાથા –સુરકમાં, નરલેકમાં અને વિદ્યાધાના સ્થાનમાં ભાગ સુખને અનુભવ કરીને પણ ફરી પ્રમાદને પરિણામે પ્રાણ ભયંકર નરકને વિષે ઉકળતા સીસાના અને ત્રાંબાના રસનું પાન કરે છે. •
વિશેષાર્થ :- સુખના અસ્વાદ સમયે માનવી માને છે કે જે સુખ તે જોગવી રહ્યો છે તે શાશ્વત છે. સદાકાળ તેને માટે સુખદ અવસ્થા સર્જાઈ હોય તે જાતનું તેનું વર્તન જણાય છે. સુખમાં ભાનભૂલે બનેલો માનવી ભૂલી જાય છે કે તેને આકર્ષી રહેલું સુખ ચપળ છે; આંખના પલકારામાં વિલીન થઈ જાય તેવું છે. વિવેક ભૂલવાથી માનવી મત્ત બને છે. સુખને નશે ઉતરે છે અને પિતાની જાતને ગર્તામાં ડૂબેલી તથા દુઃખથી ઘેરાયેલ તે જુએ છે. - દેવલેકનાં દિવ્ય સુખે, વિદ્યાધરોના રમ્ય અને મનેહર
