________________
બે ઈડાં
ચંપા નગરીમાં બે સાર્થવાહ મિત્રો રહેતા હતા : જિનદત્ત અને સાગરદત્ત. તે બંનેને એક એક પુત્ર હતો. તે બંને પુત્રો સાથે જન્મેલા, સાથે ઊછરેલા, સાથે રમેલા, સાથે પરણેલા અને પરસ્પર અત્યંત અનુરાગવાળા હતા. એકબીજાની ઇચ્છાને તેઓ સંપૂર્ણ રીતે અનુસરતા.
એક વખત તે બંને જણા નગરી બહારના ઉદ્યાનમાં વિહાર કરવા ગયા હતા. ત્યાં ફરતાં ફરતાં તેઓ એક જાળા પાસે આવ્યા. તેમનાં પગલાંના અવાજથી તે જાળામાં વિયાયેલી એક ઢેલડી ભયની મારી મોટી ચીસો નાખતી ત્યાંથી નીકળીને સામેના ઝાડની ડાળ ઉપર બેઠી.
પેલા મિત્રોએ જાળામાં જોયું તો ઢેલડીએ બે સુંદર ઇંડાં મૂક્યાં હતાં. આ ઇંડાં આપણે ઘેર લઈ જઈએ તો તેમાંથી આપણને રમવા મોર થશે, એમ વિચારી, તેમણે પોતાના નોકરો દ્વારા તે ઇંડાં ઉપાડાવીને પોતાને ત્યાંની ઉત્તમ કૂકડીઓનાં ઇંડાંની ભેળાં મુકાવ્યાં.
આમ એક ઇંડું સાગરદત્તને ત્યાં અને બીજું જિનદત્તને ત્યાં સેવાવા લાગ્યું. કૂકડીનાં ઇંડાં ભેળા રાખેલા તે ઇંડામાંથી મોર થશે કે નહીં તે જોવાને સાગરદત્તનો પુત્ર વારંવાર તેને ખખડાવવા લાગ્યો, વારંવાર હલાવવા લાગ્યો, તથા આમથી તેમ ફેરવી ફેરવીને જોવા લાગ્યો. આમ ઘણી વાર થવાથી તે ઈંડું નિર્જીવ થઈ ગયું. પોતાના ઇંડાને નિર્જીવ થઈ ગયેલું જોઈ તે ઘણો ખેદ પામ્યો,
