________________
૧૮૬
સુયં મે આઉસં! ૪૮મો ગુણ તે “આર્જવ અર્થાત્ સરળતા. તેનાથી જીવ મનવાણી-કાયાની એકરૂપતા અને વિશુદ્ધિ પ્રાપ્ત કરી શકે છે.
૪૯મો ગુણ તે “મૃદુતા' અથાત અમાનીપણું.
૫૦મો ગુણ તે ‘ભાવસત્ય' અર્થાત્ અંતરની સચ્ચાઈ. તેનાથી જીવ અંતઃકરણશુદ્ધિ પ્રાપ્ત કરે છે.
૫૧મો ગુણ તે ‘કરણસત્ય' અર્થાત્ આચારની (પ્રતિલેખના વગેરે સાધુના આચારો) સચ્ચાઈ. તેનાથી જીવ ક્રિયાસામર્થ પ્રાપ્ત કરી શકે છે. - પરમો ગુમતે યોગસત્ય' અર્થાતુ મન-વાણી-કાયાની સચ્ચાઈ. તેનાથી જીવની પ્રવૃત્તિઓ નિર્દોષ બને છે.
પ૩થી ૫૫ સુધીના ગુણ તે મન, વાણી અને કાયાની “ગુપ્તતા' અર્થાત્ અશુભ વ્યાપારમાંથી રક્ષણ છે. તેમજ પ૬ થી ૫૮ સુધીના ગુણ તે મન-વાણી-કાયાની “સમધારણા” અર્થાત્ તેમને શુભ માર્ગમાં સ્થાપન કરવાં તે છે.
૫૯મો ગુણ તે “જ્ઞાનસંપન્નતા' અર્થાત શાસ્ત્રજ્ઞાનમાં વિશારદતા છે. તેનાથી જીવ દોરાવાળી સોયની પેઠે સંસારરૂપી અરણ્યમાં ખોવાઈ જતો નથી. પરંતુ જ્ઞાન, વિનય, તપ અને ચારિત્ર ભલે પ્રકારે પ્રાપ્ત કરી, સ્વસિદ્ધાંત અને પરસિદ્ધાંતમાં કુશળ બની, અજેય બને છે.
૬૦મો ગુણ તે ‘દર્શનસંપન્નતા' અર્થાત્ તત્ત્વાર્થમાં સમ્યફ શ્રદ્ધા. ૬૧મો ગુણ તે ચારિત્રસંપન્નતા. ૬રથી ૬૬ સુધીના ગુણ તે શ્રોત્રચક્ષુ- ઘાણ, જિલ્લા, અને સ્પર્શ ઇંદ્રિયોના “નિગ્રહ અને ૬૭ થી ૭) સુધીના ગુણ તે ક્રોધ-માન-માયા અને લોભના ‘વિજય' સમજવા. | ૭૧મો ગુણ તે “પ્રે-વેષ-મિથ્યાદર્શનવિજય' અર્થાતુ રાગદ્વેષ અને મિથ્યાદર્શનનો વિજય છે. તેનાથી જીવ જ્ઞાન-દર્શનચારિત્રની આરાધના કરવા પ્રયત્નશીલ થઈ, આઠ પ્રકારના કર્મની
