________________
૨૦૬
સુયં મે આઉસં! પાસેથી દીક્ષા લો એટલો) ઉપદેશ આપે.
પ્ર – હે ભગવન્! તે કેવલજ્ઞાની સિદ્ધ થાય, અને સર્વ દુઃખોનો અંત કરે ?
ઉ – હે ગૌતમ ! તે કેવલજ્ઞાની સિદ્ધ થાય અને સર્વ દુઃખોનો અંત કરે. -
તેવા કેવલજ્ઞાની ઊર્ધ્વલોકમાં પણ સંભવે છે, અધોલોકમાં પણ સંભવે છે; અને તિર્યલોકમાં પણ સંભવે છે. તિર્યલોકમાં તો તે પંદર કર્મભૂમિઓમાં જ હોય.
પ્ર – હે ભગવન્! તેવા પુરુષો એક સમયે કેટલા હોય?
ઉ – હે ગૌતમ ! તેવા પુરુષો ઓછામાં ઓછા એક, બે, ત્રણ અને વધારેમાં વધારે દશ હોય.
પ્ર – હે ભગવન્! કેવલી વગેરે પાસેથી ધર્મ સાંભળનારો જીવ ઉપર પ્રમાણે ધર્મજ્ઞાનથી માંડીને કેવળજ્ઞાન વગેરે પ્રાપ્ત કરે ?
ઉ – હે ગૌતમ! કેવલી વગેરે પાસેથી ધર્મ સાંભળનારો જીવ પણ જ્ઞાનાદિનું આવરણ કરનાર તેમ જ અંતરાયક કર્મોનો ક્ષમોપશમ કે ક્ષય પ્રાપ્ત કરે, તો જ તે બધું પ્રાપ્ત કરે, નહીં તો ન જ કરે.
૧. શબ્દાપાતિ, વિકટાપાતિ, ગંધાપાતિ અને માલ્યવંત નામે વૃત્તવૈતાદ્ય
પર્વતોમાં. ૨. અધોલોકગ્રામાદિમાં કે ગુફામાં. ૩. જેમાં મોક્ષમાર્ગને જાણનાર અને તેનો ઉપદેશ કરનાર તીર્થકરો પેદા થઈ
શકે, તે કર્મભૂમિ કહેવાય. જુઓ આ માળાનું ‘અંતિમ ઉપદેશ” પુસ્તક, પા. ર૬૧. ટિપ્પણ નં. ૨
