________________
૨૨૬
સુયં મે આઉસં! મહાવીર – હે ગૌતમ! તેને ઐયંપથિકી ક્રિયા લાગે. પણ સાંપરાયિકી ન લાગે.
ગૌ – હે ભગવન્! એમ શાથી?
મ – હે ગૌતમ! જેનાં ક્રોધ, માન, માયા, અને લોભ નષ્ટ થયાં હોય, તેને ઐર્યાપથિકી ક્રિયા લાગે. સૂત્રને અનુસાર વર્તતા સાધુને ઐર્યાયથિકી ક્રિયા જ લાગે છે. સૂત્ર વિરુદ્ધ વર્તનારને તેમ જ ક્રોધાદિયુક્ત સાધુને જ સાંપરાયિકી ક્રિયા લાગે.
– શતક ૧૮, ઉદ્દે ૮
જેમ કોઈ અણવાપરેલું, કે વાપરીને પણ ધોયેલું, કે શાળ ઉપરથી તાજું જ ઉતારેલું વસ્ત્ર સ્વચ્છ હોય છે; પરંતુ તે વસ્ત્ર ક્રમે ક્રમે વપરાશમાં આવે છે ત્યારે તેને સર્વ બાજુએથી રજ ચોટે છે, એ કાલાન્તરે તે વસ્ત્ર મસોતા જેવું મેલું અને દુર્ગધી થઈ જાય છે, તેમ મહાકર્મવાળા, મહાક્રિયાવાળા, મહાપાપવાળા અને મહાવેદનાવાળા જીવને સર્વ બાજુએથી કમરજ આવીને ચોટે છે; અને તે જીવ હંમેશા દુરૂપપણે, દુર્વર્ણપણે, દુર્ગધપણે, દૂરસપણે, દુઃસ્પર્શપણે, અનિષ્ટપણે, અસુંદરપણે, અપ્રિયપણે, અશુ ભાણે, અમનોજ્ઞપણે ", અમનોમ્યપણે, અનીસિતપણે, અકાંક્ષિતપણે, જઘન્યપણે, અમુખ્યપણે, દુઃખપણે અને અસુખપણે વારંવાર પરિણમે છે.
પરંતુ, જેમ કોઈ મેલું વસ્ત્ર હોય તેને ક્રમે ક્રમે શુદ્ધ કરવામાં આવતું હોય તથા શુદ્ધ પાણીથી ધોવામાં આવતું હોય, તો તેને લાગેલો
૧. મનને ન ભાવવું તે. ૨. મન દ્વારા સંભારતાં પણ જે ન રૂચે તે. ૩. હીનપણે
