________________
સુયં મે આઉસ ! ૧૮ થી ૨૩ સુધીના ગુણ તે સ્વાધ્યાય અને તેના પાંચ પ્રકારો : વાચના (પાઠ લેવો તે), પ્રતિકૃચ્છના (ગુરુને શંકા પૂછવી તે), પરિવર્તના (વારંવાર પુનરાવર્તન), અનુપ્રેક્ષા (ચિંતન-મનન) અને ધર્મકથા. સ્વાધ્યાયથી જ્ઞાનને આવરણ કરનારાં કર્મ નાશ પામે છે.
૧૮૪
ચોવીસમો ગુણ તે ‘શ્રુતારાધના' અર્થાત્ સિદ્ધાંતનું સેવન. તેનાથી જીવ અજ્ઞાનનો નાશ કરે છે.
પચીસમો ગુણ તે ‘એકાગ્રમનસંનિવેશના' અર્થાત્ એક ધ્યેય વસ્તુમાં ચિત્તની સ્થાપના. તેનાથી જીવ ચિત્તનિરોધ કરી શકે છે. છવ્વીસમો ગુણ તે ‘સંયમ’ તેનાથી જીવ પાપનો નિરોધ કરી શકે છે.
સત્તાવીસમો ગુણ તે ‘તપ’ તેનાથી જીવ વ્યવદાન અર્થાત્ પૂર્વે બાંધેલા કર્મનું દૂરીકરણ પ્રાપ્ત કરી શકે છે.
અઠ્ઠાવીસમો ગુણ તે ‘વ્યવદાન’ તેનાથી જીવ સર્વ પ્રકારની ક્રિયાની ઉચ્છિન્નતારૂપી ધ્યાનની ઉત્કૃષ્ટ પાયરી પ્રાપ્ત કરી શકે છે, અને શુદ્ધ-બુદ્ધ- તથા મુક્ત થઈ શકે છે.
ઓગણત્રીસમો ગુણ તે ‘સુખશાતન’ અર્થાત્ સુખની સ્પૃહાનું નિવારણ. તેનાથી જીવ વિષયસુખોમાં અનુત્સુકતા પ્રાપ્ત કરી શકે છે. તેમ કર્યા પછી જ તે સાચી અનુકંપા, અભિમાનરહિતતા, તથા શોકરહિતતા પ્રાપ્ત કરે છે, અને ચારિત્રમોહનીય કર્મોનો નાશ કરે છે.
ત્રીસમો ગુણ તે ‘અપ્રતિબદ્ધતા' અર્થાત્ નીરાગતા. તેનાથી જીવ નિઃસંગતા પ્રાપ્ત કરે છે અને નિઃસંગતાથી રાગાદિરહિત તથા દઢમનસ્ક બની, દિવસે યા રાત્રે સતત બાહ્ય સંગ તજી, અપ્રતિબદ્ધપણે વિહરે છે.
એકત્રીસમો ગુણ તે ‘વિવિક્તશય્યાસનસેવના’ અર્થાત્ સ્ત્રી
