Panchvastukgranth Part 2

Author(s): Haribhadrasuri, Rajshekharsuri
Publisher: Arihant Aradhak Trust

Page 291

५८४ ]
[स्वोपज्ञवृत्ति-गुर्जरभाषाभावानुवादयुते
આ જ વિષયને કહે છે–
સૂત્રોક્ત વિધિથી ગણી, ઉપાધ્યાય વગેરે પદને પાળીને (= પદની ફરજો બજાવીને) સાધુઓએ જિનકલ્પાદિરૂપ અભ્યઘત (= સાધનાના વિશેષ ઉદ્યમવાળા) વિહારનો કે પાદોપગમનાદિરૂપ અભ્યઘત મરણનો સ્વીકાર કરવો એ યોગ્ય છે. [૧૩૬૮]
एसो अ विहारोवि हु जम्हा संलेहणासमो चेव ।
ता ण विरुद्धो णेओ एत्थं संलेहणादारे ॥ १३६९ ॥ वृत्तिः- 'एष च विहारो'ऽभ्युद्यतः 'यस्मात् संलेखनासम एव' वर्त्तते 'तत्' तस्मान्न विरुद्धो ज्ञेयः 'अत्र' प्रस्तुते 'संलेखनाद्वारे', भण्यमान इति गाथार्थः ॥ १३६९ ।।
भणिऊण इमं पढमं, लेसुद्देसेण पच्छओ वोच्छं ।।
दाराणुवाइगं चिअ, सम्म अब्भुज्जुअं मरणं ॥ १३७० ॥ वृत्तिः- 'भणित्वा 'एनम्' अभ्युद्यतविहारं 'प्रथम' लेशोद्देशेन' सङ्क्षेपेण "पृष्ठतः' ऊर्ध्वं 'वक्ष्ये द्वारानुपात्येव', प्रस्तुतमित्यर्थः, 'सम्यक्' सिद्धान्तनीत्या' ऽभ्युद्यतं मरणमिति गाथार्थः ॥ १३७० ।।
અભ્યઘત વિહાર સંલેખના સમાન હોવાથી પ્રસ્તુત સંલેખનાદ્વારમાં તેનું વર્ણન વિરુદ્ધ ન સમજવું. [૧૩૬૯] પહેલાં સંક્ષેપથી અભ્યદ્યત વિહારને કહીને પછી સૂત્ર પ્રમાણે પ્રસ્તુત અભ્યઘત भ२९ने डीश. [१३७०] तत्र द्वारगाथामाह
अव्वोच्छित्तीमण पंच तुलण उवगरणमेव परिकम्मो ।
तवसत्तसुएगत्ते, उवसग्गसहे अ वडरूक्खे ॥ १३७१ ॥ दारगाहा ॥ वृत्तिः- 'अव्यवच्छित्तिमनः प्रयुङ्क्ते, तथा पञ्चा'नामाचार्यादीनां तुलना' स्वयोगविषया, 'उपकरणमेवेति' वक्तव्यम्, उचितं परिकर्म'-इन्द्रियादिजयः, तपःसत्त्वश्रुतैकत्वेषूपसर्गसहश्चेति' पञ्च भवन्तीत्यर्थः भावनाः, 'वटवृक्ष' इत्यपवादात्तदधः प्रतिपद्यत इति गाथार्थः ॥ १३७१ ॥
તેમાં દ્વારગાથા કહે છે
અવ્યવચ્છિત્તિમન, આચાર્યાદિ પાંચની સ્વયોગ સંબંધી તુલના, ઉપકરણ, ઇંદ્રિયાદિના ४५३५ परिभ, त५, सत्व, श्रुत, मेत्य भने ५सस (= ५९.) मे पांय भावना मने વડવૃક્ષ = અપવાદથી વડલાની નીચે કલ્પને સ્વીકારે, એમ દશ દ્વારો છે. [૧૩૭૧] व्यासार्थमाह
सो पुव्वावरकाले, जागरमाणो उ धम्मजागरिअं । उत्तमपसत्थझाणो, हिअएण इमं विचिंतेइ ॥ १३७२ ॥