________________
ભાષાંતર
મ
શિષ્યાન અનુવર્તન કર્યાં છતાં શિષ્યા પાપ કરે તે આચાર્ય ને ઢાષ નથી એમ જણાવે છે:--
વિત્તિ ૨૭ શાસ્ત્રોકત રીતિએ માર્ગોમાં વર્તાવેલા શિષ્યા કદાચિત્ કાઇક જગા ઉપર શાસ્ત્રમાં નિષેધેલા એવા હિંસાદિક પાપને આચરે, તેપણુ ગુરુને તેના દોષ લાગતા નથી, કારણ કે શાસ્ત્રની આાજ્ઞા પ્રમાણે ગુરુ મહારાજે વર્તન કરેલુ છે. ૨૦
શંકા મારૂં ૨૮ શ્રોતા શંકા કરે છે કે શિષ્ય કદાચિત્ શાસ્ત્રથી વિરૂદ્ધ હિંસાદિક ભાચરે તે શિષ્યનેડોષ લાગવાની પેઠે ગુરુને પશુ દ્વેષ લાગે એમ કહેવુ તે ન્યાય શૂન્ય છે. એના ઉત્તર ? છે કે ગુરૂએ અનુવ`ન નહિ કરવાથી શાસ્ત્રની આજ્ઞાના ભંગ કર્યાં તેથી તે પાપ ગુરુને લાગે છે, અને તે માન્નાભગ ગુરુમાંજ છે, ખીજામાં નથી, તે ગુરુને તેથી લાગતુ પાપ ન્યાય બાહ્યકેમ કહેવાય ? ૨૮ સમ્મા ૨૬ જે માટે અનુવના કરવા અને નહિ કરવામાં માક્ષપ્રાપ્તિ અને પાપબંધ છે, માટે આચાર્ય નવદીક્ષિતાને માર્ગમાં વર્તાવવાજ જોઇએ અને તે ગુરુ ગુણ ચુત હાય તાજ અનુવનામાં સફળ થાય, માટે એવાજ ગુરુએ પ્રશ્નજ્યા દૈવી જોઈએ. ૨૯
ઉપસ હાર
પૂર્વતિ રીતિએ ઉત્સથી દીક્ષા દેનાર ગુરુના ગુણા જણાવી, કાલાક્રિકની વિષમતાથી અપવાદપદ જણાવે છે:—
શાહ ૨૦ ગીત રૂ? અવસર્પિણીકાળને લીધે મેધાદિકની હાનિ જરૂર થતી હોવાથી પૂર્વે જણા વેલા ગુણામાંથી કેટલાક ગુણુ ન હેાય, તેાપણુ શીલવાળા ખીજા આચાયે પણ દીક્ષા આપવી. સૂત્ર અને અર્થને જાણનારા ચાગ (સંયમવ્યાપાર)ને કરનારા, ચશ્ત્રિવાળા, શિષ્યાને ભણાવવામાં કુશળ, અનુવક ને ખેદ નહિ પામનાર એવા અપવાદપઢે દીક્ષાઆચાય હાય છે.
અપવાદપદે દીક્ષા
દાતા
આ ખીજા દ્વારમાં ઉત્સગ પદે દીક્ષા દેનારા આચાર્યના ગુણ્ણા અનુવ નાની મહત્તા ને અપવાઘપદથી દીક્ષા દેવાલાયક આચાય જણાવ્યા.
હવે ત્રીજા દ્વારમાં દીક્ષા લેનારના ગુણ્ણા ઉત્સર્ગ અને અપવાદથી જણાવે છે:-૧ગ્ગા ૨૨, તો ૨૨, વિલયા ૨૪, વં ૨૧, મુજ ૨૬ ૧મગધઆદિ સાડીપચીસ આ દેશમાં જન્મ પામેલા ૨ માતાના પક્ષરૂપ જાતિ અને પિતાના પક્ષરૂપ કુલ એ એ જેનાં નિર્મળ હૈાય ૩, ૬૯ કડાકાડની સ્થિતિ ખપવાથી અપક્રમ વાળા થઇ નિળ બુદ્ધિવાળા હાય ૪ સ’સારસમુદ્રમાં મનુષ્યપણું દુર્લભ છે, જન્મ એ મરણનુ કારણ છે, લક્ષ્મી ચંચળ છે, વિષયા દુઃખના હેતુએ છે, સમાગમ એ જરૂર વિચાગવાળા છે, દરેક સમયે આયુષ્ય ક્ષય થતું હાવાથી મરણુ છે, પરભવમાં કરેલા કર્મના વિપાક ભયંકર છે, એવી રીતે સ્વભાવથીજ સંસારનું નિર્ગુણપણું' જેમણે જાણેલ છે ૫અને તે જાણવા
