________________
પંચવતુક
શિવે પ્રદક્ષિણા અને નિવેદન કરે, અને તે વખતે ગુરૂએ મોટા ગુણેએ વૃદ્ધિ પામ એમ આશીવાત વચન કહેવું. આ સ્થાને ભવિષ્ય માટે બીજી પણ પરીક્ષા કહે છે.
શરીર નમાવીને અત્યંત ભાવનાવાળે એ શિષ્ય જે સમવસરણમાં પિતાની મેળે ફરે તે તે શિષ્યને અને ગચ્છને બન્નેને જ્ઞાનાદિકની વૃદ્ધિ થાય! સાધુને આચાર્ય ઉપાધ્યાય એવી બે દીક્ષાઓ અને સાધીને આચાર્ય, ઉપાધ્યાય અને પ્રવર્તતી એમ ત્રણ દિશા જાણવી. (દિશાબંધ દિબંધ કરાય છે, તેને અર્થ એ છે કે તેઓની આજ્ઞામાંજ વર્તવું) વડી દીક્ષાને દહાડે આંબેલ નવી વિગેરે યથાયોગ્ય તપપધાન કરાવવું, અને તે વહીદીક્ષા થયા પછી શિષ્યને માંડવીમાં પ્રવેશ કરાવવાનાં સાત આંબેલ જરૂર કરાવવાં. પછી પણ તે દીક્ષિતન ભાવ જણને વિધિથી અનેક પ્રકારે ઉપદેશ કરે, અને જે પરિણમેલો લાગે તેજ માંડલીમાં પ્રવેશ કરાવે. નહિં પરિણામ પામેલાને માંડળીમાં પ્રવેશ કરાવવામાં આજ્ઞાવિરાધનાદિક દેશે જાણવા. જે શિષ્યની વડી દીક્ષા ન થઈ હોય તેમજ માંડલીના સાત આંબેલ ન કર્યો હોય છતાં તેની સાથે જે કઈ સાધુ ભેજન આદિક વ્યવહાર કરે તે સાધુ મર્યાદાનો વિરાધક કહે છે. એટલા માટે સંસારથી બચાવનાર ઉત્કૃષ્ટ એવી શાસનની મર્યાદા જાણીને પરિણમેલા શિષ્યનેજ મંડલીમાં યથાવિધિએ પાડવો. હવે તેને પાળવાના ઉપ કહે છેઃ__गुरु ६७८, जह ६७९, तह ६८०, जोगि ६८१, तह ६८२, सुस्सा ६८३, एमेव ધ૮૪, ૫ufસ ૬૮૧, વિરે ૧૮૧, પુર ૨૮૭, તા ૨૮૮ ગુરુ, ગચ્છ, વસતિ, સંસર્ગ', ભકત', ઉપકરણ, તપ, અને વિચારમાં, તેમજ ભાવના, વિહાર", યતિકથા, અને સ્થાનમાં, વ્રતવાળો સાધુ પ્રયત્ન કરે અને એમ કરવાથી તે સાધુને નિરાબાધપણે વતો પાળવાનું અને તે દ્વારમાં જે પહેલું ગુરુદ્વાર કહ્યું છે તે જણાવે છે, જેમ કોઈક પ્રકારે ભાગ્યને કઈકને ઘણું દ્રવ્ય મળેલું હોય તે પણ તે શહેરને સારે રાજા ન હોવાથી તેમજ દુષ્ટજનમાં રહેવાનું થવાથી તથા લક્ષણરહિત ખરાબ પાડોશવાળા ઘરમાં રહેવાથી જુગારી આદિની બેટી બિતથી જીવ વશમાં નહિં ટકવાના કારણથી વિરુદ્ધ જન કરે તેથીલક્ષણરહિત ને નિન્દ્રિત એવી વસ્ત્રાદિથી, અજીર્ણમાં ભેજન કરવાથી ખરાબ વિચારોથી અશુભ પરિણામોથી અયોગ્યસ્થાને ફરવાથી, વિરુદ્ધ વાતેથી ૧'પાપનો ઉદય થઈ જાય ને તેથી ધનવાનનું ધન લોકોમાં પ્રગટ પણે નાશ પામે છે, અને સારા રાજા આદિને રોગ હોય તે તેમના પ્રભાવથી તે આલેક અને પર લકમાં સુખ દેનારૂં ધન થાય, અને તે નિર્મળ રીતે વધે છે. એવી રીતે ચારિત્રરૂપી ભાવદ્રવ્યને માટે પણ સમજવું, પણ ચારરિત્રના અધિકારમાં સુસ્વામી જન અને શુદ્ધ વર વિગેરે જાણવા, કેમકે વિશુદ્ધ કાર્યોવાળા, ચારિત્રનું કારણ અને શાસ્ત્રવિધિ આરાધવામાં તત્પર એવા એ આચાર્યાદિના પ્રભાવથી નકકી ચારિત્ર વૃદ્ધિ પામે છે, જો કે ભાગ્યને સુસ્વામી વિગેરે ન હોય તે પણ દ્રવ્યની વૃદ્ધિ કેઈકને થઈ પણ શકે, પણ આજ્ઞાની વિરાધના અને આરાધનથી અશુભ અને શુભ ફળ થવામાં તેમ કોઈપણ પ્રકારે અનેકાંતિકપણા માટે સંદેહ નથી. જે માટે આચાર્ય આદિકમાં પ્રયત્ન કરે એવી ભગવાનની અજ્ઞા છે તેથી આચાર્ય આદિકના પ્રયત્નો નહિં કરવામાં દે છે,
