________________
પ
બાષાંતર
.
એમ કહીને અનુજ્ઞા માટે શિષ્યની સાથે કાઉસગ્ગ કરે. કાઉસ્સગ્ગમાં લેાગસ્ટ ચિંતવે. નમસ્કારે પારે, અને પછી લેાગસ પ્રગટ કહીને નમસ્કારપૂર્વક અનુજ્ઞાનદીને કહે, ભાવિતઆત્મા શિષ્ય પણ તે નન્દીસૂત્રને ઉપયાગપૂર્વક સાંભળે. એ પછી વદન કરીને ફળ અર્ દિશાઆદિની ભાજ્ઞા કરી. એમ કહે. પછી શિષ્ય વાંદીને સંસિદ્દિ મળમો? એટલે હુકમ કરી શુ કહુ? એમ કહે, ત્યારે ગુરુ વૃત્તુિં ઘેય એટલે વન્દન કરીને નિવેદન કર એમ એલે. પછી શિષ્ય વંદન કરીને નિવેદન કરે. એમ ગુરૂને નિવેદન કરીને પછી શિષ્યવદન કરીને તુમ્ વેË, સંસિ સામૂળ વેવૃમિ આપને નિવેદન કર્યું, હવે આપ આજ્ઞા કરી કે જેથી સાધુઓને નવેદન કરૂ” એમ કહે. ત્યારે ગુરુ વેંચર એટલે નિવેદન કર' એમ કહે. પછી શિષ્ય વંદન કરીને નમસ્કાર ખેલતા ગુરુની પ્રદક્ષિણા કરે અને તે આચાર્ય મહારાજ ભગવાનના ચરણકમલમાં વાસક્ષેપ નાંખીને પછી શિષ્યના મસ્તક ઉપર વાસક્ષેપ નાંખતા જુનુનેહિં વલ્રાફિ એટલે ઘણા ગુણ્ણાથી વૃદ્ધિ પામા’ એમ કહે. એવી રીતે ત્રણવાર પ્રદક્ષિણા વીગેરે કર્યાં પછી ગુરુ પેાતાની નિષદ્યા ઉપર બેસે. બાકીનું વિધાન સામાયિક આરાપણુમાં જેમ કહ્યું છે તેમ જાણવુ, પશુ અહીં કાયાત્સગ દિશાદિઅનુજ્ઞા માટેના જાણવા. પછી નવીનઆચાર્ય પ્રાચીનગ્માચાર્યની પાસે. પેાતાના આસને બેસે પછી શિષ્યાદિ તે અન્ને આચાય ને વ ંદન કરે, અને જે મૂળ આચાય હાય તે નવીનઆચાર્ય અને સમગ્ર ગચ્છને એવી રીતે શિખામણુ કે કે જે શિખામણ સાંભળવાથી ખીજો જીવ પ્રતિષેધ પામે, ગણધરની શિખામણુ કહે. લેાકેાત્તર એવા તીર્થકર મહારાજાઓએ કહેલું, ઉત્તમ ફળને આપનારૂં, અને જગતમાં ઉત્તમપુરૂષે ધારેલું એવું મા ઉત્તમપદ-ગણુાચાયપદ તને પ્રાપ્ત થયું છે. ભાગ્યશાળીઓનેજ આ પદ અપાય છે, અને ભાગ્યશાળીએજ એને બરાબર રીતે પાળે છે. એ પદ્મને પાળીને તે ભાગ્યશાળીએ દુ:ખના પાર પામે છે. દુ:ખીજીવાના રક્ષણમાં સમ એ ઉત્કૃષ્ટજ્ઞાનાદિકને પામીને સ'સારના ભ્રમણથી ડરેલા જીવેાતુ જેએ રક્ષણ કરે તેએજ ભાગ્યશાળી કહેવાય. જોકે અજ્ઞાનરૂપી વ્યાધિથી ઘેરાએલા રાગીએ પેાતાના રાગનુ સ્વરૂપ અને ભય નહિઁ' સમજી શકવાથી આય કરાવવા તૈયાર ન થાય તાપણુ તાત્વિક પરમાર્થ કરનાર વૈદ્યો તેવાના પણ રાગને નાશ કરે છે, તે તું લેાકેાત્તમાર્ગના વૈદ્ય છે, અને તારા શરણે આવેલા આ ભવદુ:ખથી પીડાએલા એવા જીવે છે, માટે તેઓને તારે પ્રયત્નથી છેડાવવા જોઇએ. પ્રમાદરહિત, પરીપકારમાં 'મેશાં ઉદ્યમવાળા, ઐહિકસુખની પિપાસા વગરનેા અને મેાક્ષના સુખમાંજ સાષ્યતા રાખનારા જે મહાનુભાવ હાય છે તેજ તે અજ્ઞાનીએને ભવરાગથી મુકાવે છે. જોકે તું તેવાજ છે, તાપણુ શાસ્ત્રની મર્યાદાને લીધે તને માત્ર શિખામણુરૂપે આટલું કહ્યું છે. ત્હારી અવસ્થા પ્રમાણે ત્યારે હમેશાં પ્રવતવું જોઈએ. હવે ગચ્છની શિખામણ કેવી ડાય તે કહે છે.
સ'સાર અટવીરૂપી મહાગહનમાં સિદ્ધિનગરીના સાથે વાહ જેવા આ આચાય ને તીવ્ર પ્રયત્નથી આરાધનામાં રહેવું. ક્ષજીવાર પણ છેઠવા નહિ, તેમજ જ્ઞાનના સમુદ્ર એવા . પુરૂષનું વચન લેાપવું નહિ, કેમકે એમ કરવાથીજ તમારા કરેલા સ`સારત્યાગ સફળ થશે. અન્યથા તીથ કરની આજ્ઞાના ભંગ થ અને તેમ થાય તે તમારા આ લેાક અને પરલેક અને નિષ્ફળ
"
