________________
ભાષાંતર
ગર ૨૮૮, અરજી ૨૮૨, ગન્તો ૩૨૦. હવે ખાધા પછી હાથ ચેખ કરીને ખાં કરેલાં પાતરાંને વસતિની બહાર લઈ જઈ છેવાં જોઈએ. ગૃહસ્થની અવરજવર હોય તે અંદર પણ છે. ઉપગ પૂર્વક ફખા પાતરામાં ચેખા પાણીથી ત્રણ વખત છે, પણ આધાકમઆદિ આહારદિકમાં કપિની વૃદ્ધિ કરે. મકાનમાં પાતરાં ફખાં કરેલાં છતાં બીજી ત્રીજી વખત જોતાં પણ જે અનાજ દેખાય તે વસતિની અંદર તેજ વિધિએ ફેર પણ પાત્રાં ધવાનું કરવું પ્રચ્છન્ન જિન કરવાનું કારણ અને એકાસણવાળાને પણ તિવિહારના પચ્ચક્ખાણનું કારણ જણાવે છે.
દાનથી પાછા હઠેલા સાધુઓએ એકાંતમાંજ ભેજન કરવું જોઈએ, નહિં તે દરિદ્રની માગણી થતાં જે ન દેવામાં આવે છે તે દરિદ્રને દ્વષ વિગેરે થવા સાથે તેને કર્મને બંધ થાય. ભજન કયાં પછી એકાસણું હોય તે પણ અપ્રમાદને માટે અજ્ઞાન અને અનુભવથી કલ્યાણુકારક જતુ એવું તિવિહારનું પચ્ચખાણ જરૂર કરવું. એકાસણું કરતાં તિવિહારનાં આગારો પણ ઓછા થાય છે તે પણ ફાયદે છે કે હવે થંડિલગમનનું દ્વાર કહે છે – काल ३९३ अह ३९४ कप्पे ३९५ कप्पे ४९६ ऐक्किको ३९७ अजुअलिया ३९८
કાલે અને અકાલે એમ બે પ્રકારે સ્પંડિત જવાનું બને છે. ત્રીજી પેરસિએ સ્પંડિત જવું તે કાલસંજ્ઞા કહેવાય. ત્રીજી પારસી શિવાય બાકીની વખતે જવું તે અકાલસંજ્ઞા કહેવાય. પહેલી પરસિએ કલે જવાનું થાય તે ગુરુને પૂછીને એફખું પાણી લઈને સાધ્વીઓ કે અન્ય સ્ત્રી જે દિશાએ કહે જતી હોય તેનાથી બીજી દિશાએ ઠલે જવું. કંઈક વધારે પાણી વહેરીને ગુરુની પાસે આવીને, ગચ્છને પૂછીને જવું. પણ એ આકાલસંજ્ઞા છે. ગોચરી નહિં ફરનારા અને ફરનારા બન્નેને માટે એ કાલસંજ્ઞા અને અકાલસંજ્ઞા જાણવી. પાતરાં ધોઈને પછી એકેક સાધુને બે બે પાતરાં દઈને બે બે સાધુ જોકલે ઠદલે જાય અને પાણી તે ત્રણ જણને જોઈએ તેટલું લે. એજ વાત સમજાવે છે કે પાતરાં ધોઈને સંઘાડામાં એક સાધુ બંનેના પાતરાં રાખે અને બીજે સાધુ કેઈક અન્ય સંઘાડાના સાધુ સાથે પાણી લેવા જાય. એકેક સંઘાડા ત્રણ સાધુને જેટલું પાણી જોઈએ તેટલું લે, પછી આ આગલા કહેવાય છે તે સ્થડિલ વિધિએ જાય. સ્પંડિત જતાં સરખી ગતિએ સરખે ખભે રહે તેવી રીતે જવું નહિં. ચાલતાં ઉતાવળ ન કરવી, રસ્તામાં વિકથા ન કરવી, ઠંડિત જવા પહેલાં બેસીને ઈટ. આદિનાં ડગલ લેવાં. તે ડગલને ત્રણ વાર ખંખેરવાં. ડગલની સંખ્યાનું પ્રમાણ સ્પંડિલના જાડા પાતળા ઉપર આધાર રાખે છે. હવે સ્થડિલની જગાનું સ્વરૂપ કહે છે –
.. अणा ३९९, विच्छि ४०० एकं ४०१, दुग ४०२ अह उ वाम ४०३ दस ४०४ दस ४०५ अणा ४०६, तत्थावा ४०७ संविग ४०८ पर ४०९, पुरिसा ४१० एए ४११ दित्ता ४१२ गम ४१३, जत्थ ४१४ दव ४१५ आह ४१६ कलुस ४१७, आवा ४१८, आया ४१९ विसम ४२० जे ४२१ हत्था ४२२, दव्वा ४२३ हुन्ति ४२४ - જે જગ્યાએ લોકેની અવરજવર ન હોય તે અનાપાત જે જગાએ સ્પંડિત જવા બેઠેલાને લેકે
