________________
ભાષાંતર
૧૫
ગુરુ કહે કે “વાંદીને નિવેદન કરી પછી શિષ્ય વાંદીને અધાં નમેલા શરીરે ઉપયોગવાળો થકો એમ બેલે કે “તમે મને સામાયિક આપ્યું, હવે શિક્ષા ઈચ્છું છું.' પછી ગુરુ શિષ્યના માથે વાસક્ષેપ દેતા થકા કહે કે, “પ્રતિજ્ઞાને નિર્વાહ કરનાર અને સંસારને પાર પામનાર થા, તેમજ ઘણા જ્ઞાનાદિકાએ કરીને વૃદ્ધિ પામ” એમ કહ્યા પછી શિષ્ય વંદન કરીને કહે કે આપને નિવેદન કર્યું, હુકમ કરો કે જેથી સાધુઓને નિવેદન કર્યું. કેટલાક આચાર્યો અહીં જિનેશ્વર આદિને વાસક્ષેપ દેવાનું કહે છે, પણ પહેલાં વાસક્ષેપ દેવાથી ગુરુમહારાજ વાસક્ષે૫પૂર્વક વિસ્તારક વિગેરે કહી શકે એ ફાયદે છે. પછી ગુરુમહારાજ “વાંદીને વિવેદન કર, એમ કહે ત્યારે શિષ્ય અખ્ખલિત નવકારને ગણતાં અને ઉપગવાળ પ્રદક્ષિણા કરે, આ વખતે આચાર્ય વિગેરે બધા શિષ્યના માથા ઉપર વાસક્ષેપ આપે. એવી રીતે ત્રણ વખત જાણવું. કેટલાક આચાર્યો અહીં ફરી પણ કાઉસગ્ન કરવાનું કહે છે. દીક્ષા વખતે જેની પરંપરાએ જે તપ દીક્ષા વખતે કરાવવામાં આવતું હોય તે આયંબિલ વિગેરે તપ નક્કી કરાવે, પણ કોઈ પણ તપ કે આયંબિલ ન કરાવે તે દોષ નથી. પછી જિનેશ્વરના ચરણકમળમાં - નમસ્કાર કરે, અને આસન ઉપર બેઠેલા આચાર્યને ભાવથી નમસ્કાર કરી બીજા સાધુઓને નમસ્કાર કરે. પછી તે નવદીક્ષિતને સર્વ સાધ્વીઓ અને શ્રાવકશ્રાવિકાઓ વંદન કરે. એ વિધિ થયા પછી એ નવદીક્ષિત સંઘમરહિતપણે આચાર્યની પાસે સામો બેસે, ત્યારે આચાર્ય તેને ભવસમુદ્રથી તરવા માટે યાનપાત્ર સમાન એ જે ધર્મ તે એવી રીતે કહે કે જે સાંભળીને બીજે પણ શ્રોતા સંસારથી વૈરાગ્ય પામી દીક્ષા અંગીકાર કરે. ધર્મકથનની રીતિ જણાવે છે –
भूते १५६, देसे १५७, होइ १५८, सोले १५९, पण्ण १६०, तातह १६१, लध्धूण १६२, एअंमि १६३
છમાં વસાણું, તેમાં પણ ઉત્કૃષ્ટ પચેંદ્રિયપણું, તેમાં પણ મનુષ્યપણું, તે મળ્યા છતાં આર્યદેશ, તેમાં શ્રેષકુળ, તેમાં ઉત્તમ જાતિ, તેમાં પણ સારૂં રૂપ, તેમાં પણ અત્યંત બળ, તેમાં પણ દીર્ઘ આયુષ્ય, તેમાં હેય ઉપાદેયને નિશ્ચય, તેમાં પણ સમ્યફાવ, તેમાં પણ વિરતિની પ્રાપ્તિ, તેમાં ક્ષાયિક ભાવ, અને તેમાં પણ કેવળજ્ઞાન, એ અનુક્રમે જ છે. કેવળજ્ઞાન સંપૂર્ણ પ્રાપ્ત થયા પછી પરમઉદયવાળો મોક્ષ પ્રાપ્ત થાય છે. આવી રીતે મોક્ષ સાધવાને ઉપાય પંદર ભાગવાળે છે, તેમાં તને ઘણું પ્રાપ્ત થયું છે અને થોડુંજ પામવું બાકી છે, તેથી તારે શીલમાં તેવી રીતે પ્રયત્ન કરવો કે જેથી થોડા કાળમાં તે મોક્ષને પામે, કેમકે વ્રતને અસાધ્ય હોય એવું આ જગતમાં કાંઈ પણ નથી, અને તે વ્રત તને પ્રાપ્ત થયું છે. આ ચિંતામણિ કલ્પવૃક્ષ કરતાં અધિક, આ લેક અને પરલોકમાં ઉત્કૃષ્ટ સુખને દેનારૂં, તીર્થકરઆદિઓએ આચરેલું એવું વત તને મળ્યું છે, તેથી તે જિનકથિત વ્રતમાં હંમેશાં પ્રમાદરહિત રહેવું જોઈએ, અને સંસારનું ભયંકર નિણપણે વિચારવું જોઈએ. પૂર્વોક્ત વિધિને નહિ સહન કરનારાઓને પક્ષ અને તેનો ઉત્તર કહે છે
