________________
૯૬
જૈન તત્વજ્ઞાન સરળ ભાષામાં
કે પરોક્ષ રીતે આવવાના નથી. આપણાં દુઃખોને દુર કરવાની ઇચ્છા કદી ન કરે; આપણને સુખી કરવાનો પણ તે યત્ન ન કરે... વગેરે..”
સંસારી જીવોને તો સંસારની સુખપ્રાપ્તિ અને દુઃખમુક્તિ - બે ય - જોઈએ. જો મહાવીર ભગવાન કશું ન કરે તો તેમને ભજવાથી શો લાભ? આવા વિચારથી જ ઘણાં બધા જૈનો - ભગવાનની પૂજા કરે તો યુ - ઘંટાકર્ણ, ભૈરવ વગેરે દેવ-દેવતાઓની પૂજા ભક્તિ કરવા લાગ્યા છે. સાંઈબાબા અને મીરા દાતાર પણ તેમના માટે ઉપાય બન્યા છે. કેમકે તે બધા ભગવાન નથી. તે તો રાગાદિવાળા છે. તે ભક્ત ઉપર રીઝે છે. ભક્તોની ભીડ ભાંગે છે. આથી ભગવાન કરતાં ય આ દેવ-દેવતાઓ તેમને વધુ પસંદ પડ્યા છે.
જે જૈનોની આ સમજ છે તે સાવ ગેરસમજ છે. તેઓ આવી ગેરસમજથી સાવ પંથ ભૂલ્યા છે. ભગવાનનો દ્રોહ કરનારા બન્યા છે.
તીર્થંકર પરમાત્માની કેવી તાકાત છે ? તે કેવી રીતે દુઃખીઓનાં દુઃખ અને દોષીઓના દોષ દૂર કરે છે ? તે વિગતથી સમજાવું.
તીર્થંકર પરમાત્માનો પ્રભાવ જ એવો છે કે જે તેમનું સ્મરણ, ભજન, કીર્તન, ધ્યાન કરે તેનો બેડો પાર થઈ જાય. તેને મોક્ષ મળે; ન મળે ત્યાં સુધી સંસારનાં ઉત્કૃષ્ટ સુખો મળે; તે પણ અનાસક્તિપૂર્વક.
આ તેમનો સ્વભાવ છે. હવે જો ધ્યાનાદિ કરવાથી જ ભક્તને ઇષ્ટ મળી જતું હોય તો તે દેવાની શી જરૂર ? જો દુઃખનિવૃત્તિ આપોઆપ થતી હોય તો તે કરવાની શી જરૂર ?
જે બાવો દુવા દઈને જ બીજા રોગને દૂર કરી શકતો હોય તો તે શા માટે દવા આપે ? પડીકાં બાંધે ?
અરિહંત પરમાત્માનો સ્વભાવ જ એવો છે કે તેની સેવા કરનાર આપમેળે ઇષ્ટ પ્રાપ્ત કરી લે. જે ગાળો દે તેનું અહિત જ થાય.
ના.. અરિહંત આમાંથી કશું ન કરે. પણ તેવું થયા વિના ન રહે. આમાં જે પ્રક્રિયા બને છે તે આ રીતે છે.
પરમાત્માની ઉપાસના કરવાથી પુણ્યકર્મનો બંધ થાય છે. વિરાધના કરવાથી પાપકર્મનો બંધ થાય છે. આ કર્મો ઉદયમાં આવે એટલે તે જીવને આપોઆપ સુખ કે દુઃખ પ્રાપ્ત થાય છે. આમ જે થાય તેમાં એમ જ કહેવાય કે ભગવાને મને સુખી કર્યો. ના. એવું પણ ન કહેવાય કે ભગવાને મને દુઃખી કર્યો. સૂર્યના પ્રકાશને લીધે કાંટો કાઢ્યો તો એમ જરૂર કહેવાય કે
