Apragat Sazzaya Sangraha

Author(s): Sarabhai Manilal Nawab
Publisher: Sarabhai Manilal Nawab

Page 12

૨ ]
અપ્રગટ સજ્ઝાય સંગ્રહે
તઇ ઘણું ઘરે ઘધરણાં કિયાં, અસતિ તુજ નહીં લાજ રે; લાષ્ટિ તું તેણેિ મુનિવર તજી, તું તે બહુ દુઃખ કાજ રે. સિંહ૦૮ અધમ ઘરે નીચઢ્યું તું રમઇ, જેમ કુકુલની નારી રે; ચપલ તું લાષ્ટિ જિમ વિજલી, વસઈ વઇર ઘર ખરીરે. સિંહ૦-૯ તૃણુ સમું જગ ગઈ તુજ થકી, સુઇ ધર્મની નવિ વાત રે; લાષ્ઠિ તુજ ગર્વ ગાંડા ચડ્યો, કરતી પુરુષની ઘાત રે. સિંહ૦–૧૦ તું મિલી અધિક તૃષ્ણા દિઈ, જિમ વને ધ્રુવ દાઘ રે;
પાપ કરતાં પુરુષ નવિ ડરઈ, જિમ ધેનુનઇ વાય ૨. સિંહ૦-૧૧ ત” ઘણાં ચાર શૂલિ ચઢ્યા, પડ્યા મસ્તકે છે રે;
ત† પડાવી જંગે વાટડી, કર્યાં સ્વજન ઘર ભેદ રે, સિંહ૦-૧૨
સિંહ-૧૪
તું મરાવઈ સુતા માતથી, મરાવઈ પિતા પૂત્ર રે; તઈ સહેાદર સહેાદર હણ્યા, હણ્યા તઈ ઘર સૂત્ર રે. સિંહ૦-૧૩ તાઁ વહાલા વઈરી કિયા, ક્રિયા સુકૃત ધન લેાક રે; શેઠનઇ સેવકા ફેરવ્યા, ક્રિયા ઘણુ ઘરે શોક રે. દેશ પૂર નગર ભગાવી, હણ્યાં પુણ્ય ચિત્ત ધર્મ રે; તઇ સતિ શીલ ખંડાવીઆ, કરાવ્યાં તઇ કુકર્મ ૐ. સિંહ૦-૧૫ કરતી તુકાર રે કારડા, ચડયઉ રાજ્ય ધન ગર્વ રે;
અતિ વિરૂદ્ધા વઇ ખેલડા, તજઈ પુણ્યના પર્વ ૨. સિંહુ૦-૧૬
એક પિણુ તુજમાં ગુણુ નહીં, તુજમાં દ્વેષનાં કેાડી રે; લાષ્ઠિ તુજ હું ઘણું ચું વ, કુમતિ કડકા માડી રે. સિંહ૦-૧૭ પૂર્વ પુણ્યાનુષંધી મિલી, જિહાં તું શુભ લાઠિ રે;
કાછિ ચાખા સુકૃત કારણું, સુજન નવિ પડે પાછિ રે. સિંહ૦-૧૮ કનકની કોડી બહુ બહુ તજી, તર્યાં જંબુઅ સામિ રે; તિમ સકલ મુનિ શિરામણ તર્યાં, રહઇ લાછિ તસ નામિ ૐ. સિ૦-૧૯