Apragat Sazzaya Sangraha

Author(s): Sarabhai Manilal Nawab
Publisher: Sarabhai Manilal Nawab

Page 46

૩૬ ]
રૂપે મદન રિવે તેજ, જલધિ ગંભીર પણેરી, સૌમ્ય ઈન્દુ સુરવૃક્ષ, અધિક તસ દાન ગુણેરી. કિ અહુના ગુણરાશિ, વાસિત દેહ અચ્છેરી,
ઈમ નિસુણી તે નારી; તેહ શું કામ ચેરી; એક દિન રાય આદેશ, કપિલ તે ગામ ગયારી, કુટિલા કપિલા દેહ, મન્મથ પ્રગટ થયારી. શેઠ તણે ઘર જાઈ, કહે તુમ મિત્ર તણેરી,
હે છે અસમાધિ, દેખણ આવા ભણેરી; આવ્યા તતખીણ તેહ, કહે તે મિત્ર કહાંરી,
સૂતા છે ઘરમાંહિ, શય્યા સાજ જિહાંરી. દેઈ ઘરના ખાર, વિલગી નારી તીસેરી,
દેખાવે નિજ ભાવ, હાવ વિલાસ હસેરી; જાણી કપટ પ્રપંચ, શીલ સન્નાહ ધૌરી,
અપ્રગટ સજ્ઝાય સંગ્રહ
હું છું તે પુરૂષ, મુધા નરવેષ કર્યાંરી. વિલખી થઈને તેહ, કાઢયા ગેહ થકીરી,
આજ પછી પર ગેહ, જાવા નિયમ નકીરી; શેઠ સુદન એમ, રહે નિત શીલ વહેરી, અવનિતલે ઉપમાન, એહવું કવણ લહેરી.
૩૪ ઢાળ ત્રીજી
લલનાની દેશી.
શેઠ સુદનની પ્રિયા, નામે મનેારમા જેહુ લલના; દેખે દેવકુમર સમા, ષટ સુત સુગુણ સનેહ લલના. અભયા રાણીને કહે, કપિલા દેખી તામ લલના;
૪
એક દિન ઈન્દ્ર મહાત્સવે, રાજાદિ સર્વિ લેાક લલના; ક્રીડા કારણ આવીયા, સજ્જ કરી સઘળા થાક લલના, શીલ ભલી પેરે પાલીએ. ૧
૬
७
શીલ-૨