Supasnahachariyam Part 03

Author(s): Lakshmangani, Hiralal Shastri
Publisher: ZZZ Unknown

Page 50

सत्थग्गिमुसलवत्थूण दावणं वियरणं च जमणट्ठा । तमणत्थदंडनामं गुणव्ययं तइयमिह भणियं ।।१।। जो जिणत्रयणपसत्तो पालइ अइयारवज्जियं एयं । सो सग्गमोक्खसोक्खाई पावर विमलसड्ढोव्व ।।२।। तथाहि;नंदणवणं व सुमणोवभासियं बहुविलाससोहिल्लं । सुविसालसालकलियं कुसत्थलं अस्थि इह नयरं ।। तत्थवि य पवरसिट्ठी कुवलयचंदोत्ति कुवलयाणंदो । आणंदसिरी भज्जा ताण सुया विमलसहदेवा॥४॥ पढमो गुणनिलओ तबिवरीओ य बंधवो लहुओ। तहवि य अवरोप्परओ ताणं वुडिंढ गया पीई ।।५॥ समग रमंति समग पढंति समगं कुणंति वाणिज्ज । अह रहमारुहिऊणं पत्ता ते काणणे तत्थ ॥६॥ कुसुमफलाणुच्चिणणं कुणंति जा ताव चूयतरुमूले । सिरिनंदणंव रइविरहकरिसियं ते नियंति मुणि||७॥ तं दटुं हिट्ठमणा नमंति तच्चरणकयं पयो । तेणवि झाणसमत्तीए भासिओ धम्मलाभोत्ति ॥८॥ पारद्धा धम्मकहा मुणिणा जा ताण समुचिया जम्हा । मुग्गरसजुग्णयाणं अहिउच्चिय मोयगाहारो॥९॥ तथाहि;---- धम्मो दयापहाणो देवो दोनवगदोसपरिहीणो । तत्तकुसलो य सुगुरू सिवमग्गो रयणतियमिणमो॥१०॥ सब्वत्थवि निसुणिज्जइ जण नामक्खराइं धम्मोत्ति । ताण पुणो परमत्थं सकयत्थो कोवि परिकलइ ।। सव्वंपि सत्तवग्गं दुग्गइपुरपत्थियं धरइ जम्हा । सुहठाणम्मि य तह धारए य धम्मो तओ भणिओ॥१२॥ सग्गापवश्गपभवाण परमसोक्खाण कारणं पउणं । जीवाण समायरणं जं तं धम्म भणंति बुहा ॥१३॥ तं समयभेयभिन्न भणंति बहुभंगियाहिं दंसणिणो । पुवावराविरुद्धो सुहमइणा स पुण गहियव्यो।।१४॥
शस्त्राग्निमुशलवस्तूनां दापनं वितरणं च यदनार्थम् । तदनर्थदण्डनाम गुणवतं तृतीयमिह भणितम्।।१।। यो जिनवचनप्रसक्तः पालयत्यतिचारवर्जितमेतत् । स स्वर्गमोक्षसौख्यानि प्राप्नोति विमलश्राद्ध इव ॥२॥ नन्दनवनमिव सुमनोऽवभासितं बहुविलासशोभावत् । सुविशालशालकलितं कुंशस्थलमस्तीह नगरम् ॥३॥ तत्रापि च प्रवरश्रेष्ठी कुवलयचन्द्र इति कुवलयानन्दः । आनन्दश्रीर्भार्या तयोः सुतौ विमलसहदेवौ ॥४॥ प्रथमो गुणनिलयस्तद्विपरीतश्च बान्धवो लघुः । तथापि च परस्परतस्तयोवृद्धि गता प्रीतिः ॥५॥ सम रमेते समं पठतः समं कुरुतो वाणिज्यम् । अथ रथमारुह्य प्राप्तौ तौ कानने तत्र ॥६॥ कुसुमफलानामुच्चयनं कुरुतो यावत्तावञ्चूततरुमूले । श्रीनन्दनमिव गतिविरहकर्षितं तौ पश्यतो मुनिम् ॥७॥ तं दृष्ट्वा हृष्टमनसौ नमतस्तच्चरणपङ्कजं पदतः । तेनापि ध्यानसमाप्त्या भाषितो धर्मलाभ इति ॥८॥ प्रारब्धा धर्मकथा मुनिना यावत्तयोः समुचिता यस्मात् । मुद्गरसयोग्यानामहित एव मोदकाहारः ॥ ९ ॥ धर्मो दयाप्रधानो देवो द्विनवकदोषपरिहीणः । तत्त्वकुशलश्च सुगुरुः शिवमार्गो रत्नत्रिकमिदम् ॥ १० ॥ सर्वत्रापि श्रूयते जनेन नामाक्षराणि धर्म इति । तेषां पुनः परमार्थ स्वकृतार्थः कोऽपि परिकलयति ॥ ११ ॥ सर्वमपि सत्त्ववर्ग दुर्गतिपुरपस्थितं धरति यस्मात् । शुभस्थाने च तथा धारयति च धर्मस्ततो भणितः ॥१२॥ स्वर्गापवर्गप्रभवाणां परमसौख्यानां कारणं प्रगुणम् । जीवानां समाचरणं यत्तं धर्म भणन्ति बुधाः ॥ १३ ॥