Supasnahachariyam Part 03

Author(s): Lakshmangani, Hiralal Shastri
Publisher: ZZZ Unknown

Page 206

निव्यापत्थावां |
एगं च पुव्यलक्खं चैउरंगूणं चरित्तपज्जायं । परिपालिऊण पलियंकआसणे संठिओ भयवं ||१५|| इत्थंतरम्पि निव्वुइङ्गमणमणं जाणिऊण जिणनाहं । सव्वे सुरमुरिंदा समागया जिणवरसमी ||१६|| काऊ पुष्पगरं गंधोदयवुट्टिपुव्त्रयं तत्तो । सिररइयअंजलिपुडा नमिऊणं थुणिउमारा ||१७|| जय जिणसत्तन सत्तम ! विमुकनीसेसकम्मनिम्मोय ! | भवरक्खसविन डिज्जतजंतुसंता सत्ताण || १८ || मुत्तिसिरिसंगमूस्य ! जिनिंद ! तुहपायपउमनसणेण । उवसम मयंधी गंधसिंधुरो तक्खणेणेव ॥ १९॥ अइतिक्खगाढदाढाकरालमुहकंद निबद्धकमो । न कमइ मयनाहो जिनबरिंद ! तुहनामसरणेणं ||२०|| चिरविवि परिपररहियविरहियगईदे । जो सरइ तुमं समरंगणम्प्रि तं जयसिरी वरइ ||२१|| लहलहिरदीहजीहो अरुणच्छिच्छोहपाडलियगयणो । तुह झाणेण न पहवइ अही वितड्डवियचडफणो ||२२|| देव व विज्जु डुरियकण्णधारेवि । संजत्तिओवि वच्चइ तुह सरणेणं जलहितीरं ||२३|| इय इहलोए जायर जणाण तुहनामसरणमित्तेण । परोए पुरा मोक्खो असंखदुक्खाण खयकारी ||२४|| एवं बहुथोत्तेर्हि सम्मेयगिरिट्ठियं सुवासजिणं । जा संथुर्णति गुरुभत्तिनिव्भरा सयलसुरनाहा ||२५|| ता सव्वसंवरकर सेलेसि जयगुरू समारूहिउं । समगं वेयणिआउकनामगुत्ताई खविऊण ||२६|| सट्टा हा दुकराई कीरंति । भुजिज्जेति य सुद्धं तुच्छअरसाई असणाई ||२७|| अवमनिज्जइ गाढाणुरतरमणीयणस्स पडिबंधो । मुच्चइ नवनेहा बंधुरो बंधवजणोवि ||२८||
एकं च पूर्वलक्षं चतुरग्योने चारित्रपर्यायम् । परिपाल्य पल्यङ्कासने संस्थितो भगवान् ॥ १५ ॥ अत्रान्तरे निर्वृतिगमनमनतं ज्ञात्वा जिननाथम् । सर्वे सुरासुरेन्द्राः समागता जिनवरसमीपम् ॥ १६ ॥ कृत्वा पुष्पप्रकरं गन्धोदकवृष्टिपूर्वकं ततः । शिरोरचिताञ्जलिपुटा नत्वा स्तोतुमारब्धाः ||१७|| जय जिनसत्तम सप्तम बिनुक्तनिःशेषकर्मनिर्मोक । भवराक्षसविनट्यमान जन्तुसन्तानसत्त्राण ! ॥ १८ ॥ मुक्तिस्त्रीसङ्गमोत्सुक जिनेन्द्र ! त्वत्पादपद्मनमनेन । उपशाम्यति मदान्धो गन्धसिन्धुरस्तत्क्षणेनैव ॥ १९ ॥ अतितीक्ष्णदंष्ट्राकरालमुखकन्दरो निबद्धकमः । न क्रामति मृगनाथ जिनवरेन्द्र ! त्वन्नामस्मरणेन ॥ २० ॥ तृविविध परिसर्पितृरथिकविरहितगजेन्द्रे । यः स्मरति त्वां समराङ्गणे तं जयश्रीर्वृणुते ॥ २१ ॥ लहलहितृदीर्घजिह्वोऽरुणाक्षिसोमपाटलितगगनः । तव ध्यानेन न प्रभवत्यहिर्विततचण्डफणः ॥ २२ ॥ विपुले दुर्दिने विद्युत्कन्दुकत्रस्तकर्णधारोपि । सांयात्रिकोऽपि वृजति तव शरणेन जलधितीरम् ||२३|| इतीह लोके जायते जनानां त्वन्नामस्मरणमात्रेण । परलोके पुनर्मोक्षोऽसंख्य दुःखानां क्षयकारी ||२४|| एवं बहु-तोत्रैः सम्मेतगिरिस्थितं सुपार्श्वजिनम् । यावत्संस्तुवन्ति गुरुभक्तिनिर्भराः सकलसुरनाथाः ||२१|| तावत्सर्वसंवरकरी शैलेशीं जगद्गुरुः समारुह्य । समं वेदिनीयायुर्नामगोत्राणि क्षपयित्वा ॥ २६ ॥ यदर्थं षष्ठाष्टप्रमुखाणि दुष्कराणि क्रियन्ते । मुज्यन्ते च शुद्धाम्भस्तुच्छारसान्यशनानि ॥२७॥ अवमन्यते गाढानुरक्तरमणीजनस्य प्रतिबन्धः । मुच्यते नवस्नेहबन्वबन्धुरो बान्धवजनोऽपि ॥ २८ ॥
१. बी ।
६५५