Supasnahachariyam Part 03

Author(s): Lakshmangani, Hiralal Shastri
Publisher: ZZZ Unknown

Page 187

सुपासनाह-चरिअम्मिजह लोहाण सुवन्नं तणाण धन्नं धणाण रयणाई । रयणाण कामरयणं तह भो धम्माण जिणधम्मो ॥ जह नंदणं वणाणं दुमाण कप्पदुमो मुणीण जिणो । पुरिसाण चक्कवट्टी तहेव धम्माण जिणधम्मो।।१६॥ नायाण नागिंदो चंदो नक्खत्ततारगाणं च । असुराणं असुरिंदो तहेव धम्माण जिणधम्मो ॥१७॥ देवाणं देविंदो जहव नरिंदो नराण मज्झम्मि । जह मिगवई मिगाणं तह भी धम्माण जिणधम्मो ॥१८॥ सो दुविहो पन्नत्तो जइगिहिमेएण पढमओ दसहा । बीओ बारसभेओ कमेण सो देइ सिवसोक्ख ॥ केणवि पढमो गहिओ बीओ केणावि ताण पासम्मि । अतिहीण संविभागे नियम थेरी पवजेइ ॥२०॥ अह सा गिहम्मि पत्ता भोयणसमयम्मि मग्गए मग्गं । सुमुणीणं जइ पिच्छइ तो जच्छइ तेसिमसणाई॥ अह अन्नया य कम्मिवि पत्ते परमूसवम्मि केणावि । दिन्नो य कलमसाली पायसघयसंजुओ तीए ॥२२॥ रद्धा खीरी तत्तो समागओ मासपारणयकाले । एगो महातवस्सी तीए घरे सावि तो किंचि ॥२३॥ वल्लचणयादिभत्तं वियरइ मायाए भणइ मुणिसमुहं । जइ परकीया खीरी न हवइ ता तुह अहं देमि ॥ कि एत्तियपुन्नाई होहिति कयाइ मह अभग्गाए । जं मुणिणो पारणए परमन्नं मह गिहे होही ॥२५॥ किंपुण चाउलनीरं गिण्ह जहिच्छाए फासुएसणीयं । जइ तुह पओयण ता एवं मह संतियं जम्हा ॥२६॥ मुणिणावि हु तं गहिये पज्जत्तीए गओ य अन्नत्थ । थेरीएवि परमन्नं पच्छा भुत्तं समग्गंपि ॥२७॥ आकडिकंठपमाण भुत्ता रयणीए चरिमजामम्मि । सम्मत्तेण समेयं वमियं तं तक्खणे चेव ॥२८॥ तथा रागमहागिरिनदीप्रवाहपीडनगलस्थितो जीवः । प्राप्नोति कोऽपि सपुण्यः सम्यक्त्वतरुवरालम्बम् ॥१४॥ यथा लोहानां सुवर्ण तृणानां धान्यं धनानां रत्नानि । रत्नानां कामरत्न तथा भो धर्माणां जिनधर्मः ॥१५॥ यथा नन्दनं वनानां द्रमाणां कल्पद्रुमो मुनीनां जिनः । पुरुषाणां चक्रवर्ती तथैव धर्माणां जिनधर्मः ॥१६॥ नागानां नागेन्द्रश्चन्द्रो नक्षत्रतारकाणां च । असुराणामसुरेन्द्रस्तथैव धर्माणां जिनधर्मः ॥१७॥ देवानां देवेन्द्रो यथा वा नरेन्द्रो नराणां मध्ये । यथा मृगपतिर्मूगाणां तथैव धर्माणां जिनधर्मः ॥१८॥ स द्विविधः प्रज्ञप्तो यतिगृहिभेदेन प्रथमो दशधा । द्वितीयो द्वादशभेदः क्रमेण स ददाति शिवसौख्यम् ॥१९॥ केनापि प्रथमो गृहीतो द्वितीयो केनापि तेषां पार्थे । अतिथीनां संविभागे नियमं स्थविरा प्रपद्यते ॥२०॥ अथ सा गृहे प्राप्ता भोजनसमये मार्गयति मार्गम् । सुमुनीनां यदि पश्यति ततो यच्छति तेभ्योऽशनादि ॥२१॥ अथान्यदा च कस्मिन्नपि प्राप्ते परमोत्सवे केनापि । दत्तश्च कलमशालिः पायसघृतसंयुतस्तस्यै ॥२२॥ राधा क्षैरेयी ततः समागतो मासपारणकाले । एको महातपस्वी तस्या गृहे सापि ततः किञ्चित् ॥२३॥ वल्लचणकादिभक्तं वितरति मायया भणति मुनिसंमुखम् । यदि परकीया क्षैरेयी न भवेत्तदा तेऽहं दद्याम् ॥ किमेतावत्पुण्यानि भवेयुः कदाचिन्ममाभाग्यायाः । यन्मुनेः पारणके परमान्नं मम गृहे भवेत् ? ॥२५॥ किन्त्वोदननीरं गृहाण यदृच्छया प्रासुकैषणीयम् । यदि तव प्रयोजनं तदैतन्मदीयं यस्मात् ॥२६॥ मुनिनापि हि तद् गृहीतं पर्याप्त्या गतश्चान्यत्र । स्थविरयापि परमान्नं पश्चाद् मुक्तं समग्रमपि ॥२७॥
१क.ख. वरयरओ।