Supasnahachariyam Part 03

Author(s): Lakshmangani, Hiralal Shastri
Publisher: ZZZ Unknown

Page 189

सोबि देइ दाणं किमहं असमत्थओ इमाओवि । gate feat ets नंदो अप्पफलं ||१|| तथाहि ;
सुरगिरिदीहरदंड वसुमचड्डो सोहने हिल्लो । जंबुद्दीवो दीवोव्य अस्थि पज्जलिरतर णिसिहो || २ || तभिरहं सुखित्तं तस्य खंडम्मि मज्झिमिल्लम्पि । दाहिणदिसिवहुतिलयं सिरिनिलयं सिरिपुरं अस्थि ।। जम्मि णिभवणकलहोयकलप्तकरनियरपसरपिंजरियं । गणंगणं विराय दिवि संझन्भरायसमं ||४|| सरला सदला सहला सउणजणासेविया सिणिद्धा य । अंतो विश्वजणा बाहिं पुण विडविणो जत्थ ॥ ५ ॥ तम् नरिंदो नरविंदवदिओ दिवायरोव्व तेयस्सी । निहणियअरिवलतिमिरो रिउवलमहणोत्ति नामेण ||६॥ एक्कोत्थि नवरि दोसो कित्तिपिया जस्स विलसइ जहिच्छं । गयबीडारिगिहेतुवि जसेण नियबंधुणा सद्धिं ॥ तह सलवविरो निवसइ तत्थेव गुणगणगरिहो । सिट्टी सुंदरनामा तह नंदो वसई तत्थेव ||८|| अह रन्नो मतकरी आलाणं मंजिऊण अन्नदिणे । अगणतो पडिकारे चूरंतो रहघराई य ॥ ९ ॥ चलिओ वाहि गंतुं तं सोऊण भडेहिं परियरिओ । संचलिओ पिट्ठीए तुरयारूढो निवोवि तओ ॥ १० ॥ पवरफलाणाहारं साहारं पिच्छिऊण उज्जाणे । चलिओ बीसामत्थं हत्थी जा तस्स छाया ॥ ११ ॥ ता परमक्खरलीणो तणुणा झीणो मणम्मि अद्दीणो । काउस्रगम्मि ठिओ दिट्ठो साहू, तयणु सोवि संजायजा इसरणो णमइ पयपंकयाई वरमुणिणो । तं पिच्छिऊण राया रंजियहियओ भई एवं || अच्छरियं अच्छरियं जं तिरिओवि हु नमसए साहुं । तो अम्हाणवि एसो नम॑सणिज्जोत्ति इय भणिउ ॥
1
एषोऽपि ददाति दानं किमहमसमर्थोऽस्मादपि । इति बुद्धया ददल्लभते नन्द इवाल्पफलम् ॥१॥
सुरगिरिदीर्घदण्डो वसुमतीपात्रः सरओघस्नेहवान् । जम्बूद्वीपो दीप इवास्ति प्रज्वलितृतरणिशिखः ॥२॥ तस्मिन्भरतं सुक्षेत्रं तस्य च खण्डे मध्यमे । दक्षिणदिग्वधूतिलकं श्रीनिलयं श्रीपुरमस्ति || ३ || यस्मिञ्जिनभवनकलधौतकलशकरनिकरप्रसरपिञ्जरितम् । गगनाङ्गणं विराजते दिनेऽपि सन्ध्याभ्ररागसमम् ||४|| सरला सदला सफला सगुण ( शकुन) जना सेविताः स्निग्धाश्च । अन्तर्विभवादयजना बहिष्पुनर्विटपिनो यत्र ॥५॥ तस्मिन्नरेन्द्रो नरवृन्दवन्दितो दिवाकर इव तेजस्वी । निहतारिबलतिमिरो रिपुबलमथन इति नाम्ना ॥ ६ ॥ एकोऽस्ति किन्तु दोषः कीर्त्तिप्रिया यस्य विलसति यथेच्छम् । गतत्रीडारिगृहेष्वपि यशसा निजबन्धुना सार्धम् ॥ तत्र सकलवणिग्वरिष्ठो निवसति तत्रैव गुणगणगरिष्ठः । श्रेष्ठी सुन्दरनामा तथा नन्दो वसति तत्रैव ॥८॥ अथ राज्ञो मत्तकर्यालानं भक्त्वाऽन्यदिने । अगणयन्प्रतिकारांश्चूर्णयन् रथगृहादींश्च ॥९॥ चलितो बहिर्गन्तुं तत् श्रुत्वा भटैः परिकरितः । संचलितः पृष्ठे तुरगारूढो नृपोऽपि ततः ॥ १० ॥ प्रवरफलानामाधारं शाखिनं दृष्ट्रोद्याने । चलितो विश्रामार्थं हस्ती यावत्तस्य च्छायायाम् ॥११॥ तावत्परमाक्षरलीनस्तनुना क्षीणो मनस्यदीनः । कायोत्सर्गे स्थितो दृष्टः साधुः, तदनु सोऽपि ॥१२॥ संजातजातिस्मरणः प्रणमति पदपङ्कजानि वरमुनेः । तद् दृष्ट्रा राजा रञ्जितहृदयो भणत्येवम् ॥१३॥ आश्चर्यमाश्चर्यं यत्तिर्यङङपि हि नमस्यति साधुम् । ततोऽस्माकमप्येष नमस्यनीय इतीदं भणित्वा ॥ १४ ॥