Supasnahachariyam Part 03

Author(s): Lakshmangani, Hiralal Shastri
Publisher: ZZZ Unknown

Page 161

सुपासनाह-चारआम्म
तो सो तक्खणमेव य संबहिउ पत्थियो तहिं तत्तो । मिलिओ मग्गे एगो उत्तरदिसि माहणो तस्म ॥४४॥ अमरगुरुगा स पुढो गंतव्वं कत्थ मादण ! कहेतु । सो भणइ अमुगगामम्मि जेगाहं तत्थ वत्थव्यो । तेगवि पुट्ठो विउसो साहसु तुमएवि कत्य गंतव्वं ? ! पभणइ विउसो तुहगामसीमपरओवि गंतव्वं ॥४६॥ जइ एवं तो लर्ट जाओ सत्यो परोप्परं अम्ह । इय जपंता पत्ता सरितीरे तो य बिउसेण ॥४७॥ । पुबमुत्तारियाओ उवाणहाओ पएसु ठवियाओ । ताओ चरणाहितो दुइएण करेण धरियाओ॥४८॥ तो इयरो चिंतेई सम्बोवि जणो जलं विगाहितो ! उत्तारइ गमणीओ चरणाहितो, कहमिमेण ॥४९॥ विवरीयं आयरियं अहवा किमिमीए मज्झ चिंताए ? । इय चितंतो विउसेण सह पुरो जाइ ता जाव ॥ तावतविरहिं दोहिं दिह्रो विडवी पहम्मि बहुलदलो। सिरउवरिवरियछत्तो विउसो उवविसइ तस्स तले ॥ दुइओ दूरे धरि छत्तियमुवविसइ तस्स पासम्मि । विउस दटुं चिंतइ विवरीयमहासलो एसो ॥५२॥ छायाए धरइ छत्तं मग्गे संकोइऊण तं वहइ । अहवा विउसो एसो न बुद्धिवियलो पयट्टेइ ॥५३॥ तत्तो परओ वचंतरण दट्टण सुफलियं वित्तं । भणियं दिएण एवं खित्ताहिवइस्स पउरकणा ॥५४॥ होहिंति, भणइ विउसो जइ खद्धं होहिही न पुबिपि । तं सोऊणं इयरो चिंतइ विवरीयतरमेयं ॥५५॥ पुणरवि पुरओ वञ्चतएण दट्टण उच्चदेव उलं । विप्पेण सलत्तं अइसोहणमाययणमेयं ।।५६॥ तो भणिय विउसेणं सोहणमेयं जइ न अणाययणं । होही, तोणक्खेहिं विप्पो मोणेण वच्चंतो ॥५७||
इति चिन्तयित्वा निशि गृह्णात्यवस्वापिकां तत्र शब्दम्। लभत इमं यथोत्तरदिशि त्वं ज्ञास्यसीदामिति ॥४३॥ ततः स तत्क्षण मेव च समुह्य प्रस्थितस्तत्र प्राप्तः । मिलितो मार्ग एक उत्तरदिशि ब्राह्मणस्तस्य ॥४४॥ अमरगुरुणा स पृष्टो गन्तव्यं कुत्र ब्राह्मण ! कथय । स भणत्यमुकग्रामे येनाहं तत्र वास्तव्यः ॥४५॥ तेनापि पृष्टो विद्वान् कथय त्वयापि कुत्र गन्तव्यम् । प्रभणति विद्वांस्त्वद्ग्रामसीमपरतोऽपि गन्तव्यम् ॥४६॥ यद्येवं ततो रम्यं जातः सार्थः परस्परमावयोः । इति जल्पन्तौ प्राप्ती सरित्तीरे ततश्च विदुषा ॥४७॥ पूर्वमुत्तारिते उपानही पादयोः स्थापिते । ते चरणाभ्यां द्वितीयेन करेण धृते ॥४॥ तत इतरश्चिन्तयति सर्वोऽपि जनो जलं विगाहमानः । उत्तारयति पादुके चरणाभ्यां, कथमनेन ॥४९॥ विपरीतमाचरितमथवा किमनया मम चिन्तया ? । इति चिन्तयन्विदुषा सह पुरो याति तावद्यावत् ॥१०॥ तापतप्ताभ्यां द्वाभ्यां दृष्टो विटपी पथि बहुलदलः । शिरउपरिधृतच्छत्रो विद्वानुरविशति तस्य तले ॥५१॥ द्वितीयो दूरे धृत्वा छत्रिकामुपविशति तस्य पार्थे । विद्वांसं दृष्टा चिन्तयति विपरीतमहास्य एषः ॥१२॥ छायायां धरति च्छत्रं मार्गे संकोच्य तद्वहति । अथवा विद्वानेष न बुद्धिविकलः प्रवर्तते ॥५३॥ ततः परतो व्रजता दृष्टा सुफलितं क्षेत्रम् । भणितं द्विजेनैतत्क्षेत्राधिपतेः प्रचुरकणाः ॥५४॥ भविष्यन्ति, भणति विद्वान् यदि मुक्तं भविष्यति न पूर्वमपि । तत्श्रुत्वेतरश्चिन्तयति विपरीततरमेतत् ॥१५॥ पुनरपि पुरतो व्रजता दृष्टोच्चदेवकुलम् । विप्रेण संलपितमतिशोभनमायतनमेतत् ॥५६॥ ततो भणितं विदुषा शोभनमेतद्यदि नानायतनम् । भविष्यति, ततो रोपैविप्रो मौनेन व्रजन् ॥१७॥