Supasnahachariyam Part 03

Author(s): Lakshmangani, Hiralal Shastri
Publisher: ZZZ Unknown

Page 180

सञ्चित्तेणं पिहई देयं जोतिहिविभागकयनियमो । सो बंधई घणकम्मं जह बद्धं विजयसिटिणीए ॥१॥ तथाहि:पवरखमाहरकलियं बहुविजाहरसुरूववेयड्ढं । जणवयसयसंकिन्नं वित्थिन्नं भरहखित्तंव ॥२॥ भदिलपुरमत्थि पुरं अस्थिसमत्थो सुपस्थिवो पत्थो । तत्थासि तहा सुजसो सम्मदिट्टी नयरसिट्ठी ॥३॥ तस्सासि पिया विजया विजयपडायव्य कामभवणस्स । जिणधम्मम्मि पमत्ता संसत्ता कुमयचारीसु ॥४॥ अह सुजसो उजाणे पाउसकालम्मि संठिया गुरुणो । समजलधिमूरिणो विमलनाणिणो वंदए गंतुं॥ सुणइ य जिणिंदधम्म पइदिवस मूरिदेसणाहिहो । भणइ य भज्ज गंतु नमिउं मूरिं सुणसु धम्मं ॥६॥ सा भणइ अहं गच्छामि किंतु जइ ते न दिति मह नियमे । सच्चित्तणतयाणं तो सिट्टी भणइ न कयाई ॥ ते दिति वला नियमं दिसंति धम्म सुणेत्तु तं भव्वा । जे जे नियमे मग्गंति ताण ते देंति जहजोग्गं ।। इय धीरविउ नीया गुरूण पासम्मि सिटिणा भज्जा । वंदेउ उवइट्टा ताण पुरो धम्मसवणत्थं ॥९॥ सम्मत्ताइसावयवयाइं कहियाइं तीए तो भणियं । अतिहीण संविभागे मह नियम देह पसिऊण ॥१०॥ तो तीए पुरो गुरुणा सवित्थरं साहिऊण अइयारे । दिनो नियमो अतिहिन्वयम्मि तह कहियमेयं च ।। पोसहपारणयम्मि नियमा साहूण जं किर न दिन्नं । तं भुंजइ न हु सड्ढो तो सुद्धो पोसहो होइ ॥१२॥ सव्वारंभपउत्ता गिहिणो साहूण संविभागम्मि । निचं करेंति जुत्तं किं पुण उववासपारणए ? ॥१३॥ जो निच्चं चिय जइणो विसुद्धभावेण संविभागति । भत्तेण मणुन्नेणं ते सुहिणो हुंति सव्वत्थ ॥१४॥
सचित्तेन पिदधाति देयं योऽतिथिविभागकृतनियमः । स बध्नाति घनकर्म यथा बद्धं विजयश्रेष्ठिन्या ॥१॥
प्रवरक्षमाधरकलितं बहुविद्याधरसुरूपवैदग्ध्य(ताढ्य)म् । जनपदशतसंकीर्ण विस्तीर्ण भरतक्षेत्रमिव ॥२॥ भदिलपुरमस्ति पुरमर्थिसमर्थः सुपार्थिवः पार्थः । तत्रासीत्तथा सुयशाः सम्यग्दृष्टिनगरश्रेष्ठी ॥३॥ तस्यासीत्प्रिया विजया विजयपताकेव कामभवनस्य । जिनधर्मे प्रमत्ता संसक्ता कुमतचारिषु ॥४॥ अथ सुयशा उद्याने प्रावृट्काले संस्थितान् । शमजलधिसूरीन् विमलज्ञानान् वन्दते गत्वा ॥५॥ शणोति च मिनेन्द्रधर्म प्रतिदिवस सूरिदेशनाहृष्टः । भणति च भार्यां गत्वा नत्वा सूरिं शृणु धर्मम् ॥६॥ सा भणत्यहं गच्छामि किन्तु यदि ते न ददति मम नियमान् । सचित्तानन्तानां ततः श्रेष्ठी भणति न कदाचित् ।। ते ददति बलान्नियमं दिशन्ति धर्म श्रुत्वा तं भव्याः । यान्यान्नियमान्मार्गयन्ति तेषां तान्ददति यथायोग्यम् ॥८॥ इति धीरयित्वा नीता गुरूणां पाश्र्वे श्रेष्ठिना भार्या । वन्दित्वोपविष्टा तेषां पुरो धर्मश्रवणार्थम् ॥९॥ सम्यक्त्वादिश्रावकव्रतानि कथितानि तया ततो भणितम् । अतिथीनां संविभागे मम नियमं दत्त प्रसद्य ।। ततस्तत्याः पुरो गुरुणा सविस्तरं कथयित्वातिचारान् । दत्तो नियमोऽतिथिव्रते तथा कथितमेतच्च ॥११॥ पौषधपारणे नियमात्साधुभ्यो यत्किल न दत्तम् । तद् मुङ्क्ते न हि श्राद्धस्ततः शुद्धः पौषधो भवेत् ॥१२॥ सर्वारम्भप्रवृत्ता गृहिणः साधूनां संविभागे । नित्यं कुर्वन्ति यत्नं किं पुनरुपवासपारणे ? ॥१३॥ यो नित्यमेव यतीन् विशुद्धभावेन संविभजन्ते । भक्तेन मनोज्ञेन ते सुखिनो भवन्ति सर्वत्र ॥१४॥