Supasnahachariyam Part 03

Author(s): Lakshmangani, Hiralal Shastri
Publisher: ZZZ Unknown

Page 62

सीहकहा। चारकरण तुमए कुसुमाई गिण्हियाई सयकालं । ता गिण्हसु एयाई पुण्णं तुम्हाण मे दिन्नं ॥२९॥ पूयसु जिणिंदविंबं तो सिट्टी कुणइ ताई नियहत्थे । निस्सीहियं भणेउं पविसइ विहिणा जिणसमीवे ।। भत्तिभरनिभरुभिन्नबहलरोमंचकंचुइज्जतो । पूयइ जिणिदबिंब इय भावंतो पणे सिट्ठी ॥३१॥ धन्नो हं जेण मए अणोरपारम्मि भवसमुदम्मि । भवसयसहस्सदुलहं लद्धं सद्धम्मजाणंति ।।३२॥ एयस्स पभावेणं पालिजंतस्स सह पयत्तेण । जम्मंतरेवि जीवा पावंति न दुक्खदोहग्गं ॥३३॥ चिंतामणी अउव्यो एस अउव्वो य कप्परुक्खोति । एसो परमो मंतो एयं परमामयं इत्थ ॥३४॥ तेसिं नमो तेसिं नमो भावेण पुणो पुणोवि तेसिं नमो । अणुवकयपरहियरया जीवाण कर्हिति जे धम्म। सुलहो विमाणवासो एगच्छत्तावि मेइणी सुलहा । लोगम्मि नवरि दुलहो जणेण जिणदेसिओ धम्मो ।। ता दुल्लंभो लद्धो धम्मो सव्वन्नुपयणाईओ । अन्नण मे न कज्जं इय चिंतिवि वंदए देवे ॥३७॥ जिणवंदणावसाणे पिच्छइ वक्खाणमंडवे सूरिं । वागरमाणं धम्म सम्म भव्वाण तो सिट्ठी ॥३८॥ वंदइ दूरटिओ तं सूरीवि हु सायरं गुरुगिराए । दाऊणं धम्मलाभं तप्पुरओ साहए एवं ॥३९॥ जलहिवडियंव रयणं दुलहं मणुयत्तमित्थ संसारे । ता लणं एवं जइयव्वं सुगइमग्गम्मि ॥४०॥ स चायम् :--
पूया जिणिदेसु रई वएसु जत्तो य सामाइयपोसहेसु । दाणं सुपत्ते सवणं सुतित्थे सुसाहुसेवा सुमईइ मग्गो ॥४१॥
ततो गृह्णाति नो श्रेष्ठी द्रव्याभावाद्भणति सैवम् । तव प्रसादनमेऽलङ्कारा मम देहे ॥२८॥ इच्छाक्रयण त्वया कुसुमानि गृहीतानि सदाकालम् | तस्माद् गृहाणैतानि पुण्यं युष्मभ्यं मया दत्तम् ॥२९॥ पूजय जिनेन्द्रबिम्बं, ततः श्रेष्ठी करोति तानि निजहस्ते । नैषेधिकी भणित्वा प्रविशति विधिना जिनसमीपे । भक्तिभरानिर्भराद्भिन्नबहलरोमाञ्चकञ्चुकायमानः । पूजयति जिनेन्द्रबिम्बमिति भावयन्मनसि श्रेष्ठी ॥३१॥ धन्योऽहं येन मयाऽनादिपारे भवसमुद्रे । भवशतसहस्रदुर्लभं लब्धं सद्धर्मयानामिति ॥३२॥ एतस्य प्रभावेण पाल्यमानस्य सदा प्रयत्नेन । जन्मान्तरेऽपि जीवाः प्राप्नुवन्ति न दुःखदौर्भाग्यम् ॥३३॥ चिन्तामणिरपूर्व एषोऽपूर्वश्च कल्पवृक्ष इति । एष परमो मन्त्र एतत् परमामृतमत्र ॥३४॥ तेभ्यो नमस्तेभ्यो नमो भावेन पुनः पुनरपि तेभ्यो नमः । अनुपकृतपरहितरता जीवानां कथयन्ति ये धर्मम् ॥ सुलभो विमानवास एकच्छत्रापि मेदिनी सुलभा । लोके केवलं दुर्लभो जनेन जिनदेशितो धर्मः ॥३६।। तस्माद् दुर्लभो लब्धो धर्मः सर्वज्ञपूजनादिकः । अन्येन मे न कार्यमिति चिन्तयित्वा वन्दते देवान् ॥३७॥ गिनवन्दनावसाने पश्यति व्याख्यानमण्डपे सूरिम् । व्याकुर्वन्तं धर्म सम्यग् भव्येभ्यः, ततः श्रेष्ठी ॥३८॥ वन्दते दूरस्थितस्तं सूरिरपि हि सादरं गुरुगिरा । दत्त्वा धर्मलाभं तत्पुरतः कथयत्येवम् ॥३९॥ जलधिपतितमिव रत्नं दुर्लभं मनुजत्वमत्र संसारे । तस्माल्लब्ध्वैतद् यतितव्यं सुगतिमार्गे ॥४०॥
पूजा जिनेन्द्रेषु रतिव्रतेषु यत्नश्च सामायिकपौषधेषु ।