Supasnahachariyam Part 03

Author(s): Lakshmangani, Hiralal Shastri
Publisher: ZZZ Unknown

Page 104

विसढकहा। तो भणियं तणएहिं 'रंडा' मा भणसु ताय ! पढयपि । सो भणइ तुम्हजणणी सयाविरंडा मए भणिया ।। तहवि न जाया रंडा, किं रे दुद्धाई मंगलसएहिं ! जायंति, एवमाईतब्भणियाणं तु नो संखा ॥४५॥ एवं ममावि पगई केलीकरणम्मि कम्ममूढस्स । तहवि जयणं करिस्सं सामइयं पुण न हु चइस्सं ॥४६॥ निसढो पवट्टसढो सामइयं गिहिऊण पारेइ । अइयारपंकमुकं सावयधम्मपि तह सव्वं ॥४७॥ पगईए सढो विसढो कयसामइओवि दुप्पणीहाणं । वायाए कुणइ तो तं निसढो वारेइ पइदियहं ॥४८॥ तो भणइ इमं विसढो होसि तुमं सुरवरो महिडीओ । होहमहं मदलिओ तुहतणओ तहवि इय हसइ । इय विसढनिसढसड्ढा कालेणं कवलिया समाहीए । सोहम्मे उववन्ना विसढो अप्पड्ढीओ जाओ ॥ निसढसुरभिच्चमझे, तत्तो दद्र्ण तस्स गुरुरिद्धि । नाऊण पुचजम्मं तत्तो झूरइ बहुं विसढो ॥५१॥ सरिसेहिवि गिहिधम्मो दोहिंवि परिपालिओ तहवि जाओ । अज्झवसायवसेण एसो सामी अहं भिच्चो ॥ हद्धी मुद्धेण मए धम्मविरुद्धं समायरंतेण । हासुवहासपरेणं हा हा हा हारिओ जम्मो ॥५३॥ वइबग्घीसंजमणं काउरिसेणं न सक्कियं काउं । सामइयमित्तकालंपि अहह अहो मोहमाहप्पं ॥५४॥ वारिजंतेणवि निसढबंधुणा जंपियं इमं तइया । तं होसि महिड्ढीओ सुरो अहं तुज्झ मदलिओ ॥५५॥ तं सच्चं चिय जायं निसढसुरो जइवि पुव्वनेहेण । अइगउरवेण पासइ तहावि पुवक्कियवसेण ॥५६॥ गरुओ गलेवलंबइ मद्दलओ तस्स पिच्छणयकाले । तो तह झिज्जइ हियए जह दुक्खं केवली मुणइ ॥
चटतु विवाहमण्डपे शूल्यां वापि तावदहं न किमपि जल्पिष्यामि । यावन्नैषा रण्डा मम गेहात्तु निःसृता ॥ ततो भणितं तनयैः 'रण्डा' मा भण तात ! प्रथममपि । स भणति युष्मज्जननी सदापि रण्डा मया भणिता॥ तथापि न जाता रण्डा, किं रे दुग्धानि मङ्गलशतैः । जायन्ते, एवमादितद्भणितानां तु नो संख्या ॥४५॥ एवं ममापि प्रकृतिः केलिकरणे कर्ममूढस्य । तथापि यतनां करिष्ये सामायिकं पुनर्न हि त्यक्ष्यामि ॥४६॥ निसढः प्रवृत्तश्रद्धः सामायिकं गृहीत्वा पारयति । अतिचारपङ्कमुक्तं श्रावकधर्ममपि तथा सर्वम् ॥४७॥ प्रकृत्या शठो विसढः कृतसामायिकोऽपि दुष्प्रणिधानम् । वाचा करोति ततस्तं निसढो वारयति प्रतिदिवसम् ॥ ततो भणतीम विसढो भवसि त्वं सुरवरो महर्द्धिकः । भविष्याम्यहं मार्दङ्गिकस्त्वदीयस्तथापीति हसति ॥ इति विसढनिसदश्राद्धौ कालेन कवलितौ समाधिना । सौधर्म उपपन्नौ विसढोऽल्पर्द्धिको जातः ॥१०॥ निसटसुरभृत्यमध्ये, ततो दृष्टा तस्य गुरुऋद्धिम् । ज्ञात्वा पूर्वजन्म ततः खिद्यते बहु विसढः ॥५१॥ सदृशाभ्यामपि गृहिधर्मो द्वाभ्यामपि परिपालितस्तथापि जातः । अध्यवसायवशेनैष स्वाम्यहं भृत्यः ॥१२॥ हा धिग् मुग्धेन मया धर्मविरुद्धं समाचरता । हासोपहासपरेण हा हा हा हारितं जन्म ॥१३॥ वचोव्याघ्रीसंयमनं कापुरुषेण न शक्यं कर्तुम् । सामायिकमात्रकालमप्यहह अहो मोहमाहात्म्यम् ॥५४॥ वार्यमाणेनापि निसढबन्धुना जल्पितमिदं तदा । त्वं भवसि महर्द्धिकः सुरोऽहं तव मार्दङ्गिकः ॥५५॥ तत्सत्यमेव जातं निसदसुरो यद्यपि पूर्वस्नेहेन । अतिगौरवेण पश्यति तथापि पूर्वक्रियावशेन ॥५६॥ गुरुर्गलेऽवलम्बते मृदङ्गस्तस्य प्रेक्षणकाले । ततस्तथा क्षीयते हृदये यथा दुःख केवली जानाति ॥५७॥