Supasnahachariyam Part 03

Author(s): Lakshmangani, Hiralal Shastri
Publisher: ZZZ Unknown

Page 88

नागदत्तकहा ।
५३७
ता काऊन पसायं मन्नावसु सामियं तुमं निययं । इय सोरं नयचंदो तयभिमुहं भणइ जुत्तमिणं ॥ ३० ॥ किंतु जणयाई अज्जवि जीवंति कुमारसंतियांई तओ | ताणं इमं सरूवं साहिज्जउ तो थिरा होह ॥ ३१ ॥ निदुक्खो सि महायस ! परस्स पीडं न याण से कहवि । इय भणिउं वेगवई वरमालं खित्रइ कुमरस्स || भणइय तुपसाया कयकिच्चा संपयं अहं जाया । जे जुत्तं तुम्हाणं अणुट्ठियव्वं तयं पच्छा ||३३|| किञ्च ।
मह ताओ में इच्छ दाउ अन्नस्स तेणि विहियं । इय भणिउं वेगवई वेगेण गया नियं ठाणं ||३४|| कुमरोवि मित्तसहिओ साहइ गंतूण निययजणयाणं । सव्वं निमित्तंत ताणंपि हु बहु मयं एयं ॥ ३५ ॥ अह अन्नयाय कुमरो वाहिँ बच्चेइ गयवरारूढो । ता सउणसउणपती पए पए होइ कुमरस्स ||३६|| तो भइ मंतितनयं सउणा परिभाविया तए एए ? । सो भणइ कुमर ! आमं कर्हिति अच्चभुयं लाभं || यत आहुः शाकुनिका::
"उच्च देश नीचादारोह स्निग्धशावलं हरिणः । कथयत्यायतियुक्तां लक्ष्मी सत्संगमं च तथा ॥ हृष्टाः सुरतासक्ता दृश्यन्ते यदि मृगाः पथि तदानीम् । अचिरेण भवति लाभः संदेहो नात्र कर्तव्यः ॥ शुभमावहति वराहः संकीर्तनतो ध्रुवं प्रयाणादौ । पङ्कोत्थितस्तु सद्यः सिद्धिं तुष्टोऽप्यसौ कुरुते ॥ दक्षिणभागाद् वामं प्रयाति यदि जम्बुकस्तदा यातुः । सकलमपि याति सिद्धिं विचिन्तितं किमपि यन्मनसा || यात्रायां दक्षिणतस्तित्तिरिरालोकितो भवेत्सिद्धये । किप्पु इति त्रिर्विहितो द्रवस्वरः शस्यते तस्य ॥ " इच्चाइस उणस उणोहरंजिओ जाव वच्चइ कुमारो । नयचंदेन समेओ ताव करी अवसओ जाओ ||३८|| न गणइ सियसिणिदाणं सबलपहारम्मि मन्नइ न किंपि । सिच्छाइ गच्छ तओ परिसंतो परियणो थक्को ॥
1
अत्यनुरक्ता तिष्ठत्युत्सुकचित्तस्य कारणं कथितम् । प्रणतजनप्रार्थनाभङ्गभीरवो भवन्तीह गुरवः ॥२९॥ तस्मात्कृत्वा प्रसादं मानय स्वामिनं त्वं निजम् । इति श्रुत्वा नयचन्द्रस्तदभिमुखं भणति युक्तमिदम् ॥ ३० ॥ किन्तु जनकाद्यापि जीवतः कुमारसत्कों ततः । तयोरिदं स्वरूपं कथ्यतां ततः स्थिरे भवताम् ||३१|| निर्दुःखोऽसि महायशः ! परस्य पीडां न जानासि कथमपि । इति भणित्वा वेगवती वरमालां क्षिपति कुमारे || भणति च तव प्रसादात्कृतकृत्या सांप्रतमहं जाता । यद् युक्तं युष्माकमनुष्ठातव्यं तत्पश्चात् ॥३३॥ मम तातो मामिच्छति दातुमन्यस्मै तेनेदं विहितम् । इति भणिला वेगवती वेगेन गता निजं स्थानम् ||३४॥ कुमारोऽपि मित्रसहितः कथयति गत्वा निजजनकमाः । सर्वं निशावृत्तान्तं तयोरपि बहुमतमेतत् ॥ ३५॥ अथान्यदा च कुमारो बहिर्व्रजति गजवरारूढः । तावत्सगुणशकुनपङ्किः पदे पदे भवति कुमारस्य ||३६|| ततो भणति मन्त्रितनयं शकुनाः परिभावितास्त्वयैते । स भणति कुमार ! आम कथयन्त्यत्यद्भुतं लाभम् || इत्यादिसगुणशकुनौघरञ्जितो यावद् व्रजति कुमारः । नयचन्द्रेण समेतस्तावत्कर्यवशो जातः ||३८||
१ ख. ग. किषु इ° । २ ग. एको वा यदि वा त्रोणि पक्ष सप्त नवस्तथा ( ? वाथवा ) । भाग्यवंतस्य ( ? ग्यवतः ) पुरुषस्य मृगा यान्ति प्रदक्षिणाः ||