________________
અન્યભવોમાં પૂર્ણ કરી, કેવળજ્ઞાનની કેડી (માર્ગ) પર ચડવા માટે હકદાર બનશે.
મારી માન્યતા છે કે, પ્રાણાતિપાત, મૃષાવાદ, અદત્તાદાનમૈથુન અને પરિગ્રહ આ પાંચ મોટામાં મોટા પાપો છે, તો પણ, પછના ૧૩ પાપો તેના કરતાં પણ વધારે ખતરનાક છે માટે તેમને ભાવપાપો કહેવાયા છે તેથી તેમની વિસ્તૃત ચર્ચા કરવામાં મને ખૂબ જ આનન્દ આવ્યો છે, એને યથાશય શાસ્ત્રોના સૂકતો મૂકીને પણ વિષયની ચર્ચા વિશદ બનવા પામી છે. છદ્મસ્થ એવા આપણે સૌ ભાવપાપોને સમજીએ, વિચારિએ અને માનસિક જીવનમાંથી તેને ત્યાગી દેવાનો આગ્રહ રાખીએ.
ઘણા પ્રકરણો વિશેષ સુન્દર લખાયાં છે, જેનો ખ્યાલ, વાંચન કરવાથી આવશે. મનનશીલ આત્માનો સ્વાનુભવ પણ હોય છે. જેથી તેનો ઉપયોગ, લેખોમાં ઉતરે તે નિર્દનીય નથી, પણ પ્રશંસનીય છે કેમકે સંસારવર્તા જીવો, એક જ કોટિના નથી પણ અનેક કોટિના છે. તેમ સર્વેનું મતિજ્ઞાન અને મતિજ્ઞાનવરણીય કર્મ પણ સમાન નથી. તેમ જ ભવભવાન્તરોનાં સંસ્કારો પણ, જીવમાત્રના પૃથક પૃથક છે તે સર્વે વાતોને લક્ષ્યમાં રાખીને જ વિષયો ચર્ચાયા છે.
સ્વહિતમાં પરહિત સમાવિષ્ટ છે તો પણ આ પ્રકરણો સ્વ તથા પરને લદાયી બનશે, માટે વિસ્તૃત ચર્ચા દોષાસ્પદ નથી, તેથી મારા પ્રત્યે કલ્યાણકારી શુભભાવના રાખીને વાંચવા માટેનો આગ્રહ કરું છું.
અનુયોગ્લાર સૂત્રના વિવેચન પછ, આગમીય ગ્રન્થ ઉપર વિવેચન કરવા અંગેનો, ઘણા પ્રશંસકોને આગ્રહ હતો પણ ઉમ્રના કારણે સમર્થ બની શક્યો નથી. છમાં પણ વાંચવા લખવાની લગની હોવાના કારણે, વર્તમાન શારીરિક શકિત અને સમયનો, યથાશકિત, સમ્યક પ્રવૃત્તિ માં સદુપયોગ કરવા માટે, પાપસ્થાનકનો વિષય પસન્દ કર્યો છે. હવે પછી પૂ. ગુરુદેવના આશિર્વાદ અને શાસનદેવની કૃપા પ્રાપ્ત થશે તો “જૈન પારિભાષિક શબ્દકોષ” ઉપર ટૂંકમાં વિવેચન કરવાની ભાવના પૂર્ણ થશે.
જો કે ઘણા સ્થળોનું લખાણ સુધરાવી લીધું છે, છતાં પણ બાલ્યકાળમાં હિન્દી ગુજરાતી ભાષાનો ખાસ અભ્યાસ ન હોવાથી, કંયાચ પણ ભાષાદોષ કે વાયદોષ દેખાય તો હું ક્ષન્તવ્ય છું.
