Pravachana sara

Author(s): Kundkundacharya, Himmatlal Jethalal Shah
Publisher: Digambar Jain Swadhyay Mandir Trust

Page 459

Version 001: remember to check http://www.AtmaDharma.com for updates
૪૨૪
પ્રવચનસાર
[ भगवानश्री
अथोत्सर्गापवादमैत्रीसौस्थित्यमाचरणस्योपदिशतिबालो वा वुड्डो वा समभिहदो वा पुणो गिलाणो वा। चरियं चरदु सजोग्गं मूलच्छेदो जधा ण हवदि।। २३०।।
बालो वा वृद्धो वा श्रमाभिहतो वा पुनर्लानो वा। चर्यां चरतु स्वयोग्यां मूलच्छेदो यथा न भवति।। २३० ।।
भणित इत्यध्याहारः। स कः। उववादो व्यवहारनयेनोत्पादः। किंविशिष्टः। संतत्तियं सान्ततिको निरन्तरः। केषां संबन्धी। णिगोदाणं निश्चयेन । निधनत्वेनोत्पादव्ययरहितानामपि निगोदजीवानाम्। पुनरपि कथंभूतानाम्। तज्जादीणं तद्वर्णतद्गन्धतद्रसतत्स्पर्शत्वेन तज्जातीनां मांसजातीनाम्। कास्वधिकरणभूतासु। मंसपेसीसु मांसपेशीषु मांसखण्डेष कथंभूतास। पक्केस अ आमेस अ विपच्चमाणास पक्कास चामासु च विपच्यमानास्विति प्रथमगाथा। जो पक्कमपक्कं वा यः कर्ता पक्कामपक्वां वा पेसी पेशी खण्डम्। कस्य। मंसस्स मांसस्य। खादि निजशुद्धात्मभावनोत्पन्नसुखसुधाहारमलभमानः सन् खादति भक्षति, फासदि वा स्पर्शति वा, सो किल णिहणदि पिंडं स कर्ता किल लोकोक्त्या परमागमोक्त्या वा निहन्ति पिण्डम्। केषाम्। जीवाणं जीवानाम्। कतिसंख्योपेतानाम्। अणेगकोडीणं अनेककोटीनामिति। अत्रेदमुक्तं भवतिशेषकन्दमूलाद्याहाराः केचनानन्तकाया अप्यग्निपक्वाः सन्तः प्रासुका भवन्ति, मांसं पुनरनन्तकायं भवति तथैव चाग्निपक्कमपक्वं पच्यमानं वा प्रासुकं न भवति। तेन कारणेनाभोज्यमभक्षणीयमिति।। *३२-३३।। अथ पाणिगताहारः प्रासुकोऽप्यन्यस्मै न दातव्य इत्युपादिशति
अप्पडिकुटुं पिंडं पाणिगयं णेव देयमण्णस्स। दत्ता भोत्तुमजोग्गं भुत्तो वा होदि पडिकुट्ठो।।१३४।।
હવે ઉત્સર્ગ અને અપવાદથી મૈત્રી વડે આચરણનું સુસ્થિતપણે ઉપદેશે છે:
वृद्धत्य, ५॥ विषे, सानत्य, श्रांत ६ विणे,
ચર્યા ચરો નિજયોગ્ય, જે રીત મૂળ છેદન થાય છે. ૨૩૦. सन्वयार्थ:- [बालः वा] , [वृद्धः वा] वृद्ध, [श्रमाभिहतः वा] 'श्रांत [पुनः ग्लानः वा] 8 दान श्रम [ मलच्छेदः] भजनो छ [ यथा न भवति ] 8 रीते न थाय तरी [ स्वयोग्यां] पोताने योग्य [चर्यां चरतु] माय२५॥ सायरी.
१. सुस्थित = सारी स्थितिवाणु; माना, ६८ २. श्रांत = श्रभित; थोडतो. 3. सान = व्याधियस्त; रोगी; हुई.
Please inform us of any errors on rajesh@AtmaDharma.com