Paumchariyam Part 03

Author(s): Parshvaratnavijay
Publisher: Omkarsuri Aradhana Bhavan

Page 16

सुग्गीवक्खाणपव्वं - ४७/१२-३८
सोऊण तस्स वयणं, अप्पडिघाएण वरविमाणेणं । हणुओ किक्विन्धिपुरं, गओ य सिग्घं सह बलेणं ॥२६॥ सोऊण पवणपुत्तं, समागयं अलियवाणराहिवई । निप्फिडइ गयारूढो, बलेण समयं महन्तेणं ॥२७॥ दोण्हं पि ताण रूवं, सरिसं दट्ठूण अञ्जणातणओ । अमुणियविसेसनिहसो, निययपुरं पत्थिओ सिग्घं ॥२८॥ हणुए निययपुरगए, सुग्गीवो भयसमाउलो एत्तो । राघव ! तुमं पवन्नो, एयस्स करेहि सामत्थं ॥२९॥ भाइ तओ पउमभो, अहयं साहेमि कारणं तुज्झं । सुग्गीव ! मज्झ वि तुमं, सीयाए लभसु पडिवति ॥३०॥ सुग्गी भइ पहू!, जइ तुह महिलाए सत्तमे दिवसे । न लभामिऽह पडिवत्ति, पविसामि हुयासणं तो हं ॥३१॥ सुणिऊण वयणमेयं, अहियं आसासिओ पउमनाहो । पप्फुल्लकमलनेत्तो, जाओ रोमञ्चियसरीरो ॥३२॥ अह ते जिणभवणस्था, समयं काउं अदोहबुद्धीया । नीया वाणरवइणा, किक्किन्धी राम-सोमित्ती ॥३३॥ पुणरवि य आगओ सो, कूडो नाऊण सच्चसुग्गीवं । निययबलसंपरिवुडो, अहिमुहिहूओ रहारूढो ॥३४॥ आलग्गो संगामो, उभयभडाडोवसंकडुत्तासो । सुग्गीवो सुग्गीवं, पहणड़ गाढप्पहारेसु ॥३५॥ असि-कणय-चक्क-तोमर-संघट्टुट्ठन्तसत्थसंघाए । रामो सरं न मुञ्चइ, ताण विसेसं अयाणन्तो ॥३६॥ ताहे गयाए पहओ, कूडेणं तत्थ सच्चसुग्गीवो । मुच्छानिमीलियच्छो, पडिओ महिमण्डले सिग्घं ॥३७॥ पडियं दट्ठूण रणे, किक्किन्धी रियइ अलियसुग्गीवो । बन्धवजणेण निययं, सुग्गीवो आणिओ सिबिरं ॥३८॥
श्रुत्वा तस्य वचनमप्रतिघातेन वरविमानेन । हनुमान्किष्किन्धिपुरं गतश्च शीघ्रं सह बलेन ॥२६॥ श्रुत्वा पवनपुत्रं समागतमलिकवानराधिपतिः । निस्फेटति गजारुढो बलेन समकं महता ॥ २७॥ द्वयोरपि तयो रुपं सदृशं दृष्टवाऽञ्जनातनयः । अज्ञातविशेषनिकषो निजपुरं प्रस्थितः शीघ्रम् ॥२८॥ हनुमति निजपुरगते सुग्रीवो भयसमाकुल इतः । राघव ! त्वां प्रपन्न एतस्य कुरु सामर्थ्यम् ॥२९॥ भणति ततः पद्मभोऽहं कथयामि कारणं तव । सुग्रीव ! ममाऽपि त्वं सीताया लभस्व प्रतिपत्तिम् ||३०|| सुग्रीवो भणति प्रभो ! यदि तव महिलायाः सप्तमे दिवसे । न लभेऽहं प्रतिपत्तिः प्रविशामि हुताशनं तदाहम् ॥३१॥
श्रुत्वा वचनमेतदधिकमाश्वस्तः पद्मनाभः । प्रफुल्लकमलनेत्रो जातो रोमाञ्चितशरीरः ||३२||
अथ तौ जिनभवनस्थौ समयं कृत्वाऽद्रोहबुद्धिकौ । नीतौ वानरपतिना किष्किन्धि राम - सौमित्री ॥३३॥ पुनरपि चागतः स कूटो ज्ञात्वा सत्यसुग्रीवम् । निजबलसंपरिवृत्तो ऽभिमुखीभूतो रथारूढः ||३४|| आलग्नःसंग्राम उभयभटाटोपसंकटयेत्त्रासः । सुग्रीवः सुग्रीवं प्रहन्ति गाढप्रहारैः ||३५|| असि-कनक-चक्र-तोमर संघोत्तिष्ठशस्त्रसंघाते । रामः शरं न मुञ्चति तयोरविशेषमजानन् ॥३६॥ तदा गदया प्रहतः कूटेन तत्र सत्यसुग्रीवः । मूर्च्छानिमिलिताक्षः पतितो महीमण्डले शीघ्रम् ॥३७॥ पतितं दृष्ट्वा रणे किष्किन्धिमिर्यत्यलिकसुग्रीवः । बन्धवजनेन निजः सुग्रीव आनीतः शिबिरम् ॥३८॥ १२. किक्किन्धि- प्रत्य० ।
३८७