________________
११२
आगमोपनिषद् पतति, तस्य जीवितान्तः स्यात् एवं चेत्कश्चिन्नरः कस्मिंश्चिदुच्चदेशे स्थितेन केनचिन्नरेण नीचैः स्थिताया महत्याः शिलाया उपरि पात्यते, तस्यापि प्राणान्तः स्यादेव हस्तपादादिभङ्गात्, एवं चेदुपरि क्षिप्ते तुषिकाचूर्णे जलजीवविराधनं स्यात्तदा किं न तदुपरि क्षिप्तानां तेषां विराधनम ?
જેમ તપેલા લોઢાની નળી મોઢામાં મુકવાથી પ્રાણોનો અંત કરે છે. તેમ જેને તેના પર બેસાડવામાં આવે તેનું પણ અવશ્ય મૃત્યુ થાય છે. તથા જેમ કોઇ મોટી શિલા કોઇના માથા પર પડે, તો તેનું મૃત્યુ થાય, તેમ જો કોઇ માણસને ઉંચી જગ્યા પર રહેલો કોઇ મનુષ્ય નીચે રહેલી મોટી શિલા પર પાડે, તો હાથ-પગ વગેરે ભાંગવાથી તેનું પણ મૃત્યુ થાય જ.
એ રીતે જો ઉપર ફોતરા-ચૂર્ણ નાખવાથી પાણીના જીવોની વિરાધના થાય, તો શું ચૂર્ણ પર નાખેલા પાણીના જીવોની વિરાધના ન થાય ?
एवं प्रासुकीकरणेऽन्तर्मुहूर्तायुर्व्यभिचारः । ।१११ ।। योनिबन्धासिद्धता ।।११२ | | जलावनिसंयोगाभावप्रतिमुहूर्तधान्यादिकणनव्यनव्यजीवगमागमः ||११३ || स्थानवियोजित - पत्रपुष्पादिविषयप्रतिमुहूर्तभिन्नभिन्नजन्तुसमागमहेतुयोनिसद्भावः
||૧૧૪||
આ રીતે પ્રાસુક કરવામાં અંતર્મુહૂર્ત પ્રમાણ આયુષ્યનો અનેકાંત ।।૧૧૧॥ યોનિબંધની અસિદ્ધિ ૧૧૨|| જળ,
૧. ૬ - ૦નીવસમા મઃ |
