Book Title: Terapanth Maryada Aur Vyavastha
Author(s): Tulsi Acharya, Mahapragna Acharya, Madhukarmuni
Publisher: Jain Vishva Bharati
View full book text
________________
साधवी में दोष हुवै तो दोष रा धणी नै कहणो, पिण ओर किण ही आगे कहणो नहीं । रहिसे-रहिसे ओर भूंडी जाणे ज्यूं करणो नहीं । किण ही आर्य्यां दोष जांण नै सेव्यो हुवै ते पानां में लिख्या विनां विगै तरकारी खाणी नही । कदाच कारण पड़यां न लिखै तो ओर आय नै कहणो, सायद कर ने पछै वेगो लिखणो, पिण विनां लिख्यो रहिणो नहीं | आय नै गुरां नै मूहदा सूं कहणो नहीं। मांहोमां अजोग भाषा बोलणी नही । जिण रा परिणांम टोळा मांहे रहिण रा हुवै ते रहिजो, पिण टोळा बारै हुआ पछै साधसाधवियां रा अवगुण बोलण रा त्याग छै । अनंता सिद्धां री साख कर नै छै । कोई टोळा
रैनीकळी री बात उण लखणो हुवै ते मांने, भेषधारी भागल जिण धर्म राधेषी होसी ते मानसी । पिण उत्तम जीव तो मांने नही । बलि कोइ याद आवै ते पिण लखणो । बलै करली - करली मर्यादा बांधे त्यां में अनंत सिद्धां री साख करी नै ना कहिण रा त्याग छै । ए मर्यादा पाळण रा परिणांम हुवै तो आरै होइजो । सरमासरमी रो काम छै नहीं ।
तथा जिलो न बांधणो । संवत् १८४५ सा रा लिखत में कह्यो - टोळा मांहे पिण साधां रामन भांग नै आप आप रे जिले करै ते तो महाभारीकर्मो जांणवो विसवासघाती जावो। इसड़ी घात - पावड़ी करै ते तो अनंत संसार नी साई छै । इण मर्यादा प्रमाणे चालणी नावे तिण नै संलेखणा मंडणो सिरे छै । धनै अणगार तो नव मास मांहै आत्मा रो कल्यांण कीधो, ज्यूं इण नै पिण आत्मा रो सुधारो करणो पिण अप्रतीतकारियो काम न करणो । रोगिया विचे तो सभाव रा अजोग नै मांहे राख्यो भूंडो छै । यां बोलां री मरजादा बांधी ते चोखी पाळणी । अनंता सिद्धां रो साख कर नै पचखांण छै । ए पचखांण पाळण रा परिणांम हुवै ते आरै हुयजो । विनै मार्ग चालण रा परिणांम हुवै, गुरु नै रीझावणा हुवै, साधपणो पाळण रा परिणांम हुवै, ते आरै हुयजो ठागा सूं टोळा मां रहो न छै । जिण रा परिणांम चोखा हुवै ते आरै हुयज्यो । आगै साधां रे सम आचाररी मरजादा बांधी ते कबूल छै । बले कोइ आचार्य मरजादा बांधे ते याद आवै ते पिण कबूल छै । एहवो पैंताळीसा रे वर्स को
तथा पचासा रा लिखत में जिला नै निषेध्यो छै । ते भणी जिलो ते तो संजम नै टळो छै। विनीत नै अवनीत री संगत सूं बिगाड़ो हुवै ते भणी कुसंगत उत्तम जीव करै नही कुसंगति सूं अनेक अवगुण ऊपजे ते ऊपर स्वांमी भीखणजी दिष्टंत दियो ते
गाथा
१
'गळियार गधो घोड़ो अवनीत ते, कुट्यां विण आघा न चाले रे । तिण अवनीत नै काम भळावियां, कह्यां नीठ - नीठ पार घाले रे || धिग ध्रिग अवनीत आत्मा ॥
१. लय- शल्य कोई मत राखज्यो ।
२९६
तेरापंथ :
मर्यादा और व्यवस्था
