________________
મલિનત કહી ગાળો
(૧૮) શાસ્ત્રમાં પ્રાયે સર્વ અનુષ્ઠાન સાધુને ઉદ્દેશીને કહેલ હોય છે તેથી આ ૧૯ દેષ મુનિએ સર્વથા વવા. શ્રાવક, સાધ્વી ને શ્રાવિકા વિગેરેએ યથાયોગ્ય વર્જવા. મુનિએ નાભિથી ચાર અંગુળ નીચે ચળ૫ટ્ટો રાખ અને જમણું તથા ડાબા હાથમાં મુહપત્તિને રજોહરણ રાખવા. બે કેણુંઓ વડે ચળપટ્ટો ભાવ. એ રીતે ઉભા રહીને કાર્યોત્સર્ગ કરે. કાત્સર્ગ પૂરે થાય એટલે “નમે અરિહંતાણું” બેલી પારેવો. પછી (નમેડીં કહી) વંધમાન જિનેશ્વરની સ્તુતિ કરવી. ૩૩-૩૪-૩૫. - સ્તુતિ કહ્યા પછી આ અવસર્પિણીમાં આ ભરતક્ષેત્રમાં જે
વીશ તીર્થકરે થયેલા છે તે આપણા આસન્ન ઉપકારી હોવાથી તેના નામે સંભારવા માટે ચતુર્વિશતિસ્તવ (લેગસરા) વિગેરે સૂત્રે કહે. યાવત્ જયવીયરાય સુધી સર્વ કહે. (ચાર સ્તુતિ, સ્તવન, ત્રણ પ્રણિધાન વિગેરે સમજવું.) કે હવે પાંચમા દ્વારને ઉપસંહાર કરતા સતા છવું દ્વાર કહે છે
સ્તુતિસ્તેત્રાદિવડે ગૃહચૈત્યમાં ચૈત્યવંદન કરીને પ્રાતે શ્રાવક પિતાની ને દેવની સાક્ષીએ યથાશક્તિ પ્રત્યાખ્યાન કરે. ૩૬.
એ છડું દ્વાર કહ્યું, હવે સાતમું નગરત્યે જવા રૂપ દ્વાર કહે છે –
- ગૃહચેચમાં અર્ચા (પૂજા) કર્યા પછી દ્વિવંત શ્રાવક. હાથી, ઘોડા, રથ, પાલખી અને સેવકજનેથી પરવાર્યો સત સ્વજન ને મિત્રાદિક પરિવારને સાથે લઈ પૂજાસંબંધી ઉત્તમ ઉપગરણે ગ્રહણ કરી અન્ય ભવ્ય જીને ઉત્તમ એ મેક્ષમાર્ગ બતાવતો સત અને શાસનની પ્રભાવના કરતે સતે મુખ્ય જિનમંદિરે જાય.
Jain Educationa International
For Personal and Private Use Only
www.jainelibrary.org
