________________
આચાર્યો વિહાર કર્યો, એટલે કેટલીક જમીન સુધી તે વંકચૂળ વળાવવા ગયે. તેની સીમા પૂરી થતાં સૂરિ બોલ્યા કે
હે વંકચૂળ! તું આટલા અભિગ્રહ લે. ૧ અજાણ્ય ફળ ખાવું નહીં. ૨ કેઈને મારે તે સાત આઠ પગલાં પાછા ઓસરીને (હઠીને,પછી ઘા કરે. ૩ રાજાની પટ રાણીનું સેવન ન કરવું અને ૪ કાગડાનું માંસ ન ખાવું. આ ચારે નિયમ સુલભ હેવાથી વંકચૂળે સ્વીકાર્યા. ગુરૂએ વિહાર કર્યો ને વંકચૂળ નમસ્કાર કરીને પિતાને સ્થાને આવ્યું.
એકદા તે એની સાથે કાંઈક ધાડ પાડવા ગયે. માર્ગમાં એક અરણ્ય આવ્યું. ત્યાં સૌ ભૂખ્યા થયા. બીજા ચેરેએ તે રૂપકડા ને સ્વાદુ હેવાથી કિંપાક વૃક્ષના ફળ ખાધાં. વંકચૂળે તેનું નામ ન જાણવાથી ન ખાધાં. પરિણામે તેના ખાનારા બધા ચાર મરણ પામ્યા. વંકચૂળ બચે. તેણે વિચાર્યું કે “અહે! નિયમનું ફળ કેવું શ્રેષ્ઠ છે?” તે એકલે ઘરે પાછા આવ્યું. ઘરમાં પ્રવેશ કરતાં પિતાની સ્ત્રીને બીજા પુરૂષ સાથે સૂતેલી જોઈ કોપાયમાન થયે. તેને મારવા ઈચ્છતાં નિયમ સાંભરવાથી સાત આઠ ડગલાં પાછો હશે, એટલે તેનું ખગ બારણા સાથે અથડાવાથી તેના સ્વરને લીધે તેની બહેન જાગી ઉઠી અને
તું કેણ?” એમ પૂછ્યું. તેના સ્વરથી પોતાની બહેન પુરૂષવેશધારી છે એમ જાણ વંકચૂળે પૂછ્યું કે- “તેં આ પુરૂષને વેશ કેમ ધારણ કર્યો છે?” તેણે કહ્યું કે-“આજે નાટકીઆ, રમવા આવ્યા હતા, તે વખતે તમારે વેશ ધારણ કરીને હું જેવા બેઠી હતી, થાકી જવાથી તેવા વેશેજ સૂઈ ગઈ.” તે - સાંભળી બીજા નિયમથી પિતાની બહેનને બચાવ થયેલા જાણી
Jain Educationa International
For Personal and Private Use Only
www.jainelibrary.org
