________________
(૧૨૬) ‘કહ્યું છે કે-“જેમ કુળવધૂને વેશ્યાના ગૃહમાં ગમન કરવું તે વિરૂદ્ધ છે, તેમ શ્રાવક શ્રાવિકાને કુતીર્થગમન પણ વિરૂદ્ધ છે. લેકે વેશ્યાને ઘરે જવા આવવાથી કુળવધૂના સતીપણામાં શંકા કરે છે, તેમ શ્રાવકના કુતીર્થગમનથી તેના સમ્યકત્વમાં શંકા ઉત્પન્ન થાય છે. વળી જૈનધર્મમાં કુશળ એવા સુશ્રાવક પણે અહીં આવે છે. તેથી આ શૈવાદિ ધર્મ પણ શ્રેષ્ઠ જણાય છે, એમ ધારીને તેના ભક્તો તે ધર્મમાં સ્થિર થાય છે. તેટલા માટે ત્યાં જનાર શ્રાવક તેમના મિથ્યાત્વને પુષ્ટ કરે છે અને પિતાના બોધિબીજને હણે છે એમ કહેલ છે.”
હવે સ્વદર્શનીયમાં પણ પરિચય ન કરવા યોગ્ય છે તે બતાવે છે–જ્ઞાનાદિ પાંચ પ્રકારના આચારથી ભ્રષ્ટ થયેલા હોય તે ભ્રષ્ટાચારી કહેવાય છે. તેના પાશ્વસ્થ, અવસત્ત, કુશળ, સંસક્ત ને યથાછંદ–એ પાંચ પ્રકાર સમયપ્રસિદ્ધ છે. તેનું સ્વરૂપ ગુરૂવંદનભાખ્યાદિકથી જાણવું. એમને પરિચય, એની સાથે આલાપ સંલાપ અને તેમને સુખસાતાને પ્રશ્ન-તે અકીર્તિ વિગેરેના હેતુભૂત હોવાથી વર્જવા ગ્ય છે. કહ્યું છે કે- પાસ
સ્થાદિકને વાંદનારની કીર્તિ થતી નથી–અપકીર્તિ થાય છે. નિર્જરા થતી નથી, માત્ર કાયકલેશ થાય છે અને કર્મબંધ થાય છે.”
તથા અવિરતસંજમીના સ્થાનમાં ગમનાગમન ન કરવું કે જેથી તેની સાથે આલાપ સંતાપ, પ્રીતિ કે પ્રણય (નેહ) થાય. જે આલાપાદિ થાય તે દાક્ષિણ્યતા થાય, દાક્ષિણ્ય થવાથી ઉચિત કાર્યની પ્રતિપત્તિ કરવાપણું થાય અને તેથી વારંવાર તેને પરિચય કરવાપણું થાય અને એમ કરવાથી સમ્યકત્વમાં દૂષણ લાગે, સમ્યકત્વમાં હુક્કા લાગવાથી જિનેશ્વરકથિત ધર્મ નાશ
Jain Educationa International
For Personal and Private Use Only
www.jainelibrary.org
