________________
( ૧૫૫ )
સ્વરૂપનું' ચિંતવન કરવારૂપ દ્વાર કહે છેઃ—
સ્ત્રી એટલે મનુષ્યને માટે સ્વર્ગ ને નિર્વાણુની અગળા સમજવી. વળી સર્વ પ્રકારના દુઃખસમૂહની અનિષ્ટ એવી માટી ખાણુ સમજવી. વ્યાધિઓમાં મહાવ્યાધિરૂપ અને વિષમાં મહાવિષરૂપ સમજવી. અવિવેકરૂપ રાજાની રાજધાની જાણવી. અનર્થાનું મહાસ્થાન જાણવું અને દુવ્યરિત્રનું મૂળ જાણવું. તેમજ અશુચિને તેા આવાસ સમજવા. ૩૧૦-૧૨. અશુચિનુ આવાસપણું વિસ્તારીને કહે છેઃ— અશુચિભૂત મૂત્રમળના પ્રવાહરૂપ, વાંત, પિત્ત, વસા, મજ્જા, પુસ, મેદ, માંસ ને હાડના કરડીઆ તુલ્ય એવુ સ્ત્રીનુ કુત્સિત અંગ ચવડે આચ્છાદિત કરેલુ હાવાથી અવિવેકી જનને તે રમણિક લાગે છે. આમાં વસા તે ચરખી સમજવી અને મજ્જા હાડકાંની અંદર રહેલ શુક્રરૂપ ધાતુ સમજવા, પુસ તે વામકુક્ષીમાં રહેલા રક્તના પ્રીરૂપ વિકાર વિશેષ જાણવા. વળી કહ્યું છે કે
કવિજનોએ શ્લેષ્મના આગારરૂપ મુખને ચદ્રની ઉપમા આપી છે, માંસની ગ્રંથિરૂપ સ્તનને કનકકળશની ઉપમા આપી છે અને અપવિત્ર વસ્તુના સ્થાનરૂપે જઘનને હાથીના કુંભસ્થળની ઉપમા આપી છે, એમ કરીને મહાનિંદ્ય એવા સ્ત્રીના રૂપને ભારે અનાવી દીધુ છે. ’
એવા કુવિકલ્પવડે આધુલિત ચિત્તવાળાને જાત્યધ કરતાં પણ વિશેષ અધ કહે છે-જીએ ! જાત્યધ તા પેાતાની પાસે પડેલી દૃશ્ય વસ્તુને જોઇ શકતા નથી, પરંતુ રાગાંધ તે વસ્તુ જે જે રૂપે છે તે કરતાં જુદેજ રૂપે અર્થાત્ એકને અદલે બીજી
(
Jain Educationa International
For Personal and Private Use Only
www.jainelibrary.org
